Sunday, December 28, 2014

δύο





Πως μπορώ να είμαι τόσο αφελής και να πιστεύω πως μόλις αγγίξω κάτι που με πολύ δυσκολία έφτασα,  τσουπ έγινε και δικό μου;  Από που κι ως που δικό μου;

Όσο σε θυμάμαι φεύγεις περισσότερο παρά είσαι εδώ..  κι όταν είσαι εδώ πάλι φευγάτη είσαι..  πως γίνεται μια κοιλιά να βγάζει τόσο διαφορετικούς καρπούς ε;

No comments:

Post a Comment

λευκό λουλούδι

  Δεν μ' ενδιέφερε ποτέ να γράψω κάτι που να γίνει κατανοητό από τους άλλους,  ίσα ίσα τα μπερδεμένα και τα ακατανόητα έδιωχναν το κοκκί...