Αγαπώ που τρίβεις
τα ξερόφυλλα
κι αρχίζουν_ τάχα μου
να ζουν μια δεύτερη
ζωή
πιστεύοντας κι αυτά πως
έρωτας είναι μια
πρόστυχη βροχή που
γράφει λέξεις κλέβοντας
άστρα απ’ τ’ ανοιχτά μου
χείλη.
Αγγελίνα Ρωμανού
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ένα αλογάκι της παναγίας
Αδειάσανε οι καρέκλες από το πλάι μας, οι κουβέντες σταμάτησαν, η εμπιστοσύνη κόπηκε μαχαίρι. Μόνο η δροσιά της εξοχής, μια πετσέτα γι...
No comments:
Post a Comment