Που θα το πω δεν με ενοχλεί. Το ταξίδι της φωνής μου δεν θέλω. Που θα ξαναγυρίσει επάνω μου δεν θέλω. Που τα υγρά των ματιών μου δεν φτάνουν να μαλακώσουν τις λακούβες των αυτιών μου δεν θέλω. Που οι λέξεις, οι μικρές κι οι ασήμαντες πονάνε, δυό γράμματα και τόσο οξύ.. πόσο βάθος και πόση υπόσχεση ζωής - τα όνειρα λέει, τα όνειρα τα παλιά τα αγαπάμε γιατί είναι μια αίσθηση που την αγγίξαμε -
No comments:
Post a Comment