γράφω / σβήνω και ξαναγράφω και ξανασβήνω, από που να το πιάσω έτσι ώστε να γίνει σιγά σιγά ξεκάθαρο.. χχμμ ο έρωτας λοιπόν.. τι είναι; ένα συναίσθημα έντονο πέραν του δέοντος, ένα ξεχείλισμα εσωτερικό και μια ταύτιση με το υποτιθέμενο άλλο μισό, που πιο απόλυτη δε γίνεται..
Και τσουπ.. κάποια στιγμή αντιλαμβάνεσαι ότι το εκτυφλωτικό φως αρχίζει να ξεθωριάζει.. τι γίνεται λοιπόν; Πως εξαντλείται μια τέτοια δυναμική; Τι είναι αυτό που υπήρχε και τι είναι αυτό που τελειώνει;
Για μένα, ο έρωτας, αυτή η λαμπερή σαν φως κατάσταση και θολή σαν πέπλο.. ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας.. όχι πως δεν το ζεις, το ζεις! Ούτε είσαι εκτός πραγματικότητας.. απλά η φαντασία, είναι που κάνει όλη τη δουλειά.. που παραποιποιεί τη ματιά, την κρίση και όλα αυτά που μετά, γιατί πάντα έρχεται το μετά.. όταν αυτό το θολό πέπλο φεύγει, αφήνουν γυμνό το βασιλιά..
Που πάει ένα μπαλόνι που πετάει, πετάει και κάποια στιγμή παφφφ.. σκάει;
Δεν χωράει στο μυαλό μου πως ο έρωτας ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας και μόνο.
ReplyDeleteΥπάρχει μέσα σου, τον ζεις στο πετσί σου, τον αισθάνεσαι, σου αλλάζει τα πάντα... Σε παρασέρνει κι εδώ χρειάζεται η προσπάθεια να αποφύγεις αυτό το "παφφφ"... Τον αφήνεις απλά να σε παρασύρει…
δεν εννοω οτι υπαρχει στη σφαιρα της φαντασιας ετσι οπως το καταλαβες.. ο ερωτας δεν ειναι το ''τιποτα'' ειναι ''τα παντα'' , ομως ειναι σαν αερακι.. προσκαιρος και σκορπιζεται ευκολα.. μετα απλα δεν υπαρχει.. ευτυχια ειναι στο περασμα του να αφησει ενδιαφερον και αγαπη, τραγικη περιπτωση να αφησει αντιπαθεια και μισος..
ReplyDeleteκαλημερα Στρατο
!!! αυτό...
ReplyDelete...γιατί θα μπορούσα να γράψω σύγγραμα σχετικά και αυτό δεν θα ήταν καθόλου κολακευτικό! ;-)
Δηλώνω όμως βαθιά ερωτευμένη με τη Ζωή!!! <3