''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Friday, May 22, 2015
την τρίτη φορά
Μια να πεις ''κάτι αρνητικό βρίσκω εδώ''
Δύο να πεις ''κάτι με ξυνίζει σ΄αυτή τη συμπεριφορά''
Τρεις και παίρνεις το καπελάκι σου και φεύγεις..
Συμπεριφορές από τις οποίες όλοι κρινόμαστε, Στέλλα. Συμπεριφορές «á la carte», που θλίβουν, συνθλίβουν και απογοητεύουν… Κι είναι κρίμα να βλέπεις, στις τυπικές «δοσοληψίες», πόσα ωραία και ενδιαφέροντα χαραμίζονται…
Κατά τα άλλα, πάρε το καπελάκι σου, μη φύγεις όμως αλλά δώσε μια βόλτα έξω να χαρείς το ολόλαμπρο Σαββατοκύριακο!
με καποιους Στρατο αναπνεουμε τον ιδιο αερα.. αυτο ειναι, δεν φταιει τιποτα αλλο ουτε ο εγωισμος ουτε οι παραξενιες. αμα ΔΕΝ, απλα ΔΕΝ υγεια και καλη καρδια αλλα απο πολυ μακρια
και βεβαια εχει Σαββατιατικη πρωινομεσημεριανη βολτα σημερα αν και με τοσο ηλιο χανεται μαλλον η ευκαιρια της παραλιας.. θα απολαυσουμε το κεντρο της πολης μας
Καλά ο χώρος μας έχει διαβρωθεί, βρίθει από περιπτώσεις. Κι όπως διαβάζω –και ήταν επόμενο– στα «φέισμπούκια» είναι χειρότερα. Ευτυχώς έμεινα μακριά...
Με την ευκαιρία, μιας και μόλις επέστρεψα από το καθιερωμένο περπάτημα, θα ήθελα να συμπληρώσω μια ατάκα που άκουσα –και ταιριάζει με το θέμα εδώ– από ένα καινούργιο τραγούδι του Μαχαιρίτσα (πάντα περπατάω με παρέα τη μουσική…), και είναι η εξής: «τα κουβαδάκια σου και μακριά»…
ενταξει δεν ειναι θεμα ''χωρου'' παντου υπαρχουν διαφωνιες, καμμια φορα βεβαια διαφωνουμε γλυκα κι αλλες φορες δεν μπορουμε να ''μυριστουμε''
και εδω οπως και στο facebook και οπως και στην πραγματικη ζωη, τα ιδια
στο δε facebook εχεις παρα πολλες δυνατοτητες και κανως το απορριπτεις, αλλα ειναι κατι διαφορετικο, ειναι πιο επικοινωνιακο, πιο ανοιχτομυαλο, πιο αμεσο, ενημερωνεσαι σε 100 πραγματα μεσα σε μια ωρα
για τα blogs ενας φιλος καποτε ειπε πως ο τροπος τους ειναι ''αυτιστικος'' δεν συμφωνω αλλα μια μοναχικοτητα την εχουν δεν την εχουν;
πολλες φορες σκεφτομαι πως σε ολοκληρο το διαδικτυο, τα forums, τα blogs και το f/b πιανει ο καθενας μας απο ενα κλαδι και λεει, λεει.. που τελικα οσο κι αν τα ονομαζουμε επικοινωνια, δεν ειναι λιγο εγωκεντρικα; ισως και πολυ !
Καλημέρα ξανά Στέλλα και σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα συμφωνήσω με το χαρακτηρισμό του "αυτιστικού". Γράφουμε για μας,πρωτίστως και αν περνάει και στον κοσμο το χαιρόμαστε περισσότερο.Πάντως το μπλογκ είναι μια πιο εσωτερική διεργασία απο ο,τι το Φ/β που εχει μεν την αμεσότητα της πληροφόρησης αλλά είναι πιο διεκπεραιωτικό Εκεί, κατ εμέ, τα πράγματα είναι περισσότερο "φαίνεσθαι",παρά "είναι". Κάνεις like απο υποχρέωση,για να μην στην πούν,για να δουν οτι τάχα μου πέρασες,τουλάχιστον σ αυτά που μ ενδιαφέρουν του καλλιτεχνικού τύπου,ελάχιστα γίνονται και αντίθετα επιδίδονται σ ενα παιχνίδι εντυπωσιασμού και αλληλοκατηγοριών. Θα μου πεις "αυτά δε συμβαίνουν κάποτε και στα μπλογκς;" Ισως όχι σε τόση συχνότητα και ένταση Γι αυτό σαν το ζεστό σπιτικό μας,πουθενά! Την Καλημέρα μου απο καρδιάς
ναι ναι ειναι δυο διαφορετικα μεσα επικοινωνιας, αλλα βεβαια το πως λειτουργει ο καθενας μας ειναι και θεμα χαρακτηρα, αλλοι δεν θελουν να στενοχωρησουν οποτε σχολιαζουν κι αλλοι μενουν μακρια σε οτι δεν τους αρεσει, κι εδω εχουν υπαρξει κατα καιρους ''υποχρεωσεις'', στο f/b ακομη πιο ευκολα μια που τα ποστ ερχονται καταμουτρα στο timeline, για μενα το like ειναι ενα γρηγορο ''εδω ειμαι'' και τιποτα αλλο, σπανιως στον αλλον θα αρεσει αυτο που αναρτεις αλλα οταν αρεσει πραγματικα ακομη και αυτο φαινεται απο τα σχολια..
ενταξει κι εδω θυμαμαι να μου σχολιαζουν χωρις να εχουν διαβασει το κειμενο, οπως και ατομα μονο και μονο για να μου διαφημισουν το μπλογκ τους
πουθενα δεν ειναι τελεια, αλλα παντου ειναι ομορφα!
και να διαχειριζεσαι το μεσο οπως εσενα σε βολευει και οπως αγαπας βγαζοντας τον εαυτο σου και οχι να κανεις πραγματα απο αναγκη, γιατι φτανει η πιεση στην καθημερινοτητα μας εε οχι και στο διαδικτυο
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ Στέλλα μαζί σου,γι αυτό πολλάκις έχω κοινοποιήσει αναρτήσεις σου.Τα γράφεις εξ ονόματος όλων όσων συναισθανόμαστε τα γραφόμενα.Απλά,λιτά,περιεκτικά,καίρια! Οσο για τις συναναστροφές του διαδικτύου,φροντίζω ακόμα περισσότερο τον εαυτό μου απ οτι στον έξω κόσμο,να μην αναλώνομαι αδίκως και να κάνω κάτι απο υποχρέωση.Αρκετές υποχρεώσεις μας έχει συσσωρεύσει η πραγματική μας ζωή... Και πάλι Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που με εκφράζεις!
Α ρε Στέλλα,σε 3 γραμμές περιγράφεις και δίνεις λύση σ ένα γόρδιο δεσμό,τι καλά που θάταν να γινόταν αντιληπτό και στην πραγματικότητα!!! Κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν το οτι επειδή δε μεταναστεύεις,τους ανέχεσαι... Καλό Σ/κ
γεια σου χαρα που με θαμπωσες με τις κατασκευες σου :)
αυτο ναι! ολοι ανεχομαστε ο ενας τον αλλον κατα μια εννοια απλα με καποιους κατι καθεται καλυτερα με αλλους παλι οσο κι αν προσπαθεις μια πως να την πω ''δυσκοιλιοτητα'' την εχεις :):):)
Συμπεριφορές από τις οποίες όλοι κρινόμαστε, Στέλλα. Συμπεριφορές «á la carte», που θλίβουν, συνθλίβουν και απογοητεύουν…
ReplyDeleteΚι είναι κρίμα να βλέπεις, στις τυπικές «δοσοληψίες», πόσα ωραία και ενδιαφέροντα χαραμίζονται…
Κατά τα άλλα, πάρε το καπελάκι σου, μη φύγεις όμως αλλά δώσε μια βόλτα έξω να χαρείς το ολόλαμπρο Σαββατοκύριακο!
με καποιους Στρατο αναπνεουμε τον ιδιο αερα.. αυτο ειναι, δεν φταιει τιποτα αλλο ουτε ο εγωισμος ουτε οι παραξενιες.
ReplyDeleteαμα ΔΕΝ, απλα ΔΕΝ
υγεια και καλη καρδια αλλα απο πολυ μακρια
και βεβαια εχει Σαββατιατικη πρωινομεσημεριανη βολτα σημερα αν και με τοσο ηλιο χανεται μαλλον η ευκαιρια της παραλιας.. θα απολαυσουμε το κεντρο της πολης μας
καλο σ/κ να εχεις
Καλά ο χώρος μας έχει διαβρωθεί, βρίθει από περιπτώσεις. Κι όπως διαβάζω –και ήταν επόμενο– στα «φέισμπούκια» είναι χειρότερα. Ευτυχώς έμεινα μακριά...
ReplyDeleteΜε την ευκαιρία, μιας και μόλις επέστρεψα από το καθιερωμένο περπάτημα, θα ήθελα να συμπληρώσω μια ατάκα που άκουσα –και ταιριάζει με το θέμα εδώ– από ένα καινούργιο τραγούδι του Μαχαιρίτσα (πάντα περπατάω με παρέα τη μουσική…), και είναι η εξής: «τα κουβαδάκια σου και μακριά»…
ενταξει δεν ειναι θεμα ''χωρου''
Deleteπαντου υπαρχουν διαφωνιες, καμμια φορα βεβαια διαφωνουμε γλυκα κι αλλες φορες δεν μπορουμε να ''μυριστουμε''
και εδω οπως και στο facebook και οπως και στην πραγματικη ζωη, τα ιδια
στο δε facebook εχεις παρα πολλες δυνατοτητες και κανως το απορριπτεις, αλλα ειναι κατι διαφορετικο, ειναι πιο επικοινωνιακο, πιο ανοιχτομυαλο, πιο αμεσο, ενημερωνεσαι σε 100 πραγματα μεσα σε μια ωρα
για τα blogs ενας φιλος καποτε ειπε πως ο τροπος τους ειναι ''αυτιστικος''
δεν συμφωνω αλλα μια μοναχικοτητα την εχουν δεν την εχουν;
πολλες φορες σκεφτομαι πως σε ολοκληρο το διαδικτυο, τα forums, τα blogs και το f/b πιανει ο καθενας μας απο ενα κλαδι και λεει, λεει.. που τελικα οσο κι αν τα ονομαζουμε επικοινωνια, δεν ειναι λιγο εγωκεντρικα; ισως και πολυ !
Καλημέρα ξανά Στέλλα και σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
DeleteΘα συμφωνήσω με το χαρακτηρισμό του "αυτιστικού". Γράφουμε για μας,πρωτίστως και αν περνάει και στον κοσμο το χαιρόμαστε περισσότερο.Πάντως το μπλογκ είναι μια πιο εσωτερική διεργασία απο ο,τι το Φ/β που εχει μεν την αμεσότητα της πληροφόρησης αλλά είναι πιο διεκπεραιωτικό
Εκεί, κατ εμέ, τα πράγματα είναι περισσότερο "φαίνεσθαι",παρά "είναι". Κάνεις like απο υποχρέωση,για να μην στην πούν,για να δουν οτι τάχα μου πέρασες,τουλάχιστον σ αυτά που μ ενδιαφέρουν του καλλιτεχνικού τύπου,ελάχιστα γίνονται και αντίθετα επιδίδονται σ ενα παιχνίδι εντυπωσιασμού και αλληλοκατηγοριών.
Θα μου πεις "αυτά δε συμβαίνουν κάποτε και στα μπλογκς;" Ισως όχι σε τόση συχνότητα και ένταση
Γι αυτό σαν το ζεστό σπιτικό μας,πουθενά!
Την Καλημέρα μου απο καρδιάς
ναι ναι ειναι δυο διαφορετικα μεσα επικοινωνιας, αλλα βεβαια το πως λειτουργει ο καθενας μας ειναι και θεμα χαρακτηρα, αλλοι δεν θελουν να στενοχωρησουν οποτε σχολιαζουν κι αλλοι μενουν μακρια σε οτι δεν τους αρεσει, κι εδω εχουν υπαρξει κατα καιρους ''υποχρεωσεις'', στο f/b ακομη πιο ευκολα μια που τα ποστ ερχονται καταμουτρα στο timeline, για μενα το like ειναι ενα γρηγορο ''εδω ειμαι'' και τιποτα αλλο, σπανιως στον αλλον θα αρεσει αυτο που αναρτεις αλλα οταν αρεσει πραγματικα ακομη και αυτο φαινεται απο τα σχολια..
Deleteενταξει κι εδω θυμαμαι να μου σχολιαζουν χωρις να εχουν διαβασει το κειμενο, οπως και ατομα μονο και μονο για να μου διαφημισουν το μπλογκ τους
πουθενα δεν ειναι τελεια, αλλα παντου ειναι ομορφα!
και να διαχειριζεσαι το μεσο οπως εσενα σε βολευει και οπως αγαπας βγαζοντας τον εαυτο σου και οχι να κανεις πραγματα απο αναγκη, γιατι φτανει η πιεση στην καθημερινοτητα μας εε οχι και στο διαδικτυο
:):):)
σ ευχαριστω για τον χρονο σου Χαρα
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ Στέλλα μαζί σου,γι αυτό πολλάκις έχω κοινοποιήσει αναρτήσεις σου.Τα γράφεις εξ ονόματος όλων όσων συναισθανόμαστε τα γραφόμενα.Απλά,λιτά,περιεκτικά,καίρια!
DeleteΟσο για τις συναναστροφές του διαδικτύου,φροντίζω ακόμα περισσότερο τον εαυτό μου απ οτι στον έξω κόσμο,να μην αναλώνομαι αδίκως και να κάνω κάτι απο υποχρέωση.Αρκετές υποχρεώσεις μας έχει συσσωρεύσει η πραγματική μας ζωή...
Και πάλι Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που με εκφράζεις!
Α ρε Στέλλα,σε 3 γραμμές περιγράφεις και δίνεις λύση σ ένα γόρδιο δεσμό,τι καλά που θάταν να γινόταν αντιληπτό και στην πραγματικότητα!!! Κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν το οτι επειδή δε μεταναστεύεις,τους ανέχεσαι...
ReplyDeleteΚαλό Σ/κ
γεια σου χαρα που με θαμπωσες με τις κατασκευες σου :)
Deleteαυτο ναι!
ολοι ανεχομαστε ο ενας τον αλλον κατα μια εννοια
απλα με καποιους κατι καθεται καλυτερα
με αλλους παλι οσο κι αν προσπαθεις μια πως να την πω ''δυσκοιλιοτητα'' την εχεις :):):)