Wednesday, June 10, 2015

σκέψεις





Θα μπορούσα να πω ότι συνήθως αυτό που ψάχνουμε είναι δίπλα μας.  Είναι αυτό που ήδη έχουμε και το έχουμε βαρεθεί ή το θεωρούμε δεδομένο,  ή ξεπερασμένο,  κουρασμένο κλπ.
Και για αυτόν ακριβώς το λόγο βγαίνουμε στη γύρα.  Για να επιστρέψουμε στο σημείο εκκίνησης με περισσότερες εμπειρίες,  αλλά ίσως και περισσότερο χαμένοι σε χρόνο κυρίως αφού διαπιστώσαμε ότι έχουμε κάνει έναν τεράστιο κύκλο.  Δυστυχώς,  το ''θέλω έναν ώμο να ακουμπήσω''  ενώ ισχύει για όλους,  δεν το προσφέρει κανένας.  Λογικό! Για να γίνει κάποιος άνθρωπος σου θα πρέπει να σου δώσει τον χρόνο του,  να σου δώσει κομμάτι από τα συναισθήματα του.  Ποιός όμως ξοδεύει αλόγιστα τον χρόνο του και ποιός σκορπίζει έτσι εύκολα τα συναισθήματα του;  Ποιός μπορεί εύκολα να σε  εμπιστευτεί για να συμβούν όλα αυτά;  Μοιραία,  συναντάς την άρνηση ή την επιφάνεια.  Κλείνοντας λοιπόν τον κύκλο που διανύεις επιστρέφεις και πέρα από τις εμπειρίες που σε κάνουν δυνατότερο έχεις και τη λογική της σύγκρισης.  Και έτσι ξαφνικά εκείνο που ήταν για σένα κουρασμένο,  δεδομένο και κουρασμένο,  τώρα είναι κάτι που αξίζει να το δουλέψεις και να του δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία.  Και τρίτη,  και τέταρτη.  Γιατί συνεχίζει να είναι ''ο ώμος που ακουμπούσες χρόνια τώρα'' -
Βέβαια,  υπάρχει πάντα η περίπτωση,  ψάχνοντας να βρεις ένα μεγάλο θησαυρό!
Τότε,  είσαι τυχερός και χαλάλι σου όμως σκέψου πόσα θα πρέπει να κάνεις για να τον κρατήσεις -  ίσως όσα δεν έκανες για αυτό που μόλις άφησες αλλά και πολλά παραπάνω.
Καμβάς οι σχέσεις και καθημερινά τις κεντάμε -

*

Για τον φίλο μου που έχει τα θέματα του και τα συζητάμε με τον τρόπο που έχουμε βρει μεταξύ μας,  κάπου διάβαζα το εξής απλό αλλά πιστεύω δύσκολα εφαρμόσιμο ειδικά αν ο χαρακτήρας και τα συναισθήματα σου δεν σου το επιτρέπουν..
Οι άνθρωποι επιλέγουν μεν,  αλλά η καθημερινότητα είναι ένα ρίσκο.  Άλλοι είναι πιο ορμητικοί κι άλλοι έχουν ένα τράβηγμα,  μια αμφιβολία,  ένα φόβο μέσα τους.  Αυτοί λοιπόν που ρισκάρουν πιο πολύ από τους άλλους έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσουν.  Αλλά και να χάσουν,  ποιός δεν χάνει;  Μόνο που αυτοί το ξεπερνούν αμέσως και προχωρούν στην επόμενη κίνηση..
Έτσι είναι το παιχνίδι της ζωής,  ιδιαίτερα σκληρό και δύσκολο αυτές τις περίεργα άσχημες μέρες που ζούμε.

Πάντα πίστευα ότι οι ευπροσάρμοστοι άνθρωποι διαθέτουν μια ιδιαίτερη ευφυία!

7 comments:

  1. υπέροχο (και συ μαζί)

    ReplyDelete
  2. Ευχαριστώ για τ'αυτιά.......

    Καλησπέρα σας......

    ReplyDelete
  3. δεν κανει τιποτις :):):)

    ReplyDelete
  4. Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι οτι μ εκφράζεις...

    ReplyDelete
  5. Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι οτι μ εκφράζεις...

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...