"Έχω ήδη πει ότι οι μεταφορές είναι επικίνδυνες. Ο έρωτας αρχίζει από μια μεταφορά. Μ' άλλα λόγια: ο έρωτας αρχίζει από τη στιγμή που μια γυναίκα εγγράφεται με μια από τις κουβέντες της, στην ποιητική μας μνήμη. Του διηγήθηκε: «Ήμουν θαμμένη. Από καιρό. Ερχόσουν να με δεις μια φορά την εβδομάδα. Χτυπούσες στον τάφο κι έβγαινα. Τα μάτια μου ήταν γεμάτα χώματα
Έλεγες: "Δεν μπορείς να δεις τίποτα" και μου έβγαζες τα χώματα απ' τα μάτια.
Σου απαντούσα: ''Έτσι κι αλλιώς, τίποτα δε βλέπω. Έχω τρύπες στη θέση των ματιών." _______
Μίλαν Κούντερα (artwork: Gail Potocki)
Τι έχεις να πεις, για τις ώρες που αισθάνομαι τρομερά ερωτευμένη... και άλλες πάλι, τραγικά αδιάφορη;
ReplyDeleteΈχει τρύπες η καρδιά μου; ;-)
οι τρυπες ειναι στα ματια μαγισσουλα, οχι στην καρδια, οποτε εμφανιζονται βεβαια γιατι ετυχως δεν ειναι παντος καιρου - να προλαβαινουμε να παιρνουμε και καμμια ανασα για αυτο και η ποικιλια - σαν φαντασματα θα ειχαμε καταντησει - σ ευχαριστω για τη βροχη απο τα πολυ ενδιαφεροντα σχολια σου τα διαβαζω παντα με χαρα αλλα και με προσοχη :)
Delete