Θερινό σινεμά αγαπημένο, γύρω τριγύρω τα διαμερίσματα φωτισμένα, το ποδήλατο που ίσα χωράει σε ένα τόσο δα μπαλκόνι, ο κισσός στους τοίχους, η γάτα που είναι μαύρη και τα καταπράσινα φωσφορούχα μάτια της γυαλιστερά, το διαμέρισμα του ισογείου σε εγκατάλειψη, τα πέδιλα μου που χώνονται στις πέτρες κι οι πέτρες που χώνονται ανάμεσα στα δάχτυλα μου, το ζευγάρι αριστερά μου, το νεαρό ζευγάρι μπροστά μου, η μύτη μου που ρούφηξε λαθραία αρωματικό υπέροχο καπνό διαλυμένο στον αέρα, οι μπύρες, τα hot dog, τα pop corn, η γυναίκα μπροστά μου που κάτι έβαλε στο στόμα της και μύριζε όμορφα, το δροσερό αεράκι που ανακάτεψε τα μαλλιά μου, τα μεταλλικά στρόγγυλα τραπεζάκια, οι πολυθρόνες οι άσπρες και οι πορτοκαλιές του σκηνοθέτη, η Τζίλιαν Φλυν, ο ''σκοτεινός τόπος'', η Σαρλίζ Θερόν, η αγωνία, η προσήλωση στην οθόνη, η χαλάρωση, η ευχαρίστηση, τα εισιτήρια, το στόρυ, οι απαντήσεις - οι τίτλοι του τέλους - η μουσική_
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Wednesday, July 15, 2015
σινεμά_
Θερινό σινεμά αγαπημένο, γύρω τριγύρω τα διαμερίσματα φωτισμένα, το ποδήλατο που ίσα χωράει σε ένα τόσο δα μπαλκόνι, ο κισσός στους τοίχους, η γάτα που είναι μαύρη και τα καταπράσινα φωσφορούχα μάτια της γυαλιστερά, το διαμέρισμα του ισογείου σε εγκατάλειψη, τα πέδιλα μου που χώνονται στις πέτρες κι οι πέτρες που χώνονται ανάμεσα στα δάχτυλα μου, το ζευγάρι αριστερά μου, το νεαρό ζευγάρι μπροστά μου, η μύτη μου που ρούφηξε λαθραία αρωματικό υπέροχο καπνό διαλυμένο στον αέρα, οι μπύρες, τα hot dog, τα pop corn, η γυναίκα μπροστά μου που κάτι έβαλε στο στόμα της και μύριζε όμορφα, το δροσερό αεράκι που ανακάτεψε τα μαλλιά μου, τα μεταλλικά στρόγγυλα τραπεζάκια, οι πολυθρόνες οι άσπρες και οι πορτοκαλιές του σκηνοθέτη, η Τζίλιαν Φλυν, ο ''σκοτεινός τόπος'', η Σαρλίζ Θερόν, η αγωνία, η προσήλωση στην οθόνη, η χαλάρωση, η ευχαρίστηση, τα εισιτήρια, το στόρυ, οι απαντήσεις - οι τίτλοι του τέλους - η μουσική_
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
No comments:
Post a Comment