Της είπαν, πως θα μπορούσαν να περάσουν όλα απαρατήρητα και πως μια χαρά θα συνεχιζόταν και έτσι η ζωή της.
Αυτή όμως ξεμπέρδεψε τα κουβάρια της και τα τακτοποίησε σε κουτάκια.. ένα προς ένα, χρειάστηκε καιρός μα όλα τα χρήσιμα, βρήκαν τη θέση τους, απέκτησαν όνομα αλλά και ιδιότητες. Κάποια άλλα, όχι λίγα, τα άφησε για λίγο στο πάτωμα κι έπειτα τα κλώτσησε, πρώτα με το ένα πόδι, μετά με το άλλο και μετά και με τα δύο μαζί δυνατά, ώσπου έφυγαν πολύ μακριά, το ένα στη δύση, το άλλο στην ανατολή, ακριβώς πού καθόλου δεν την ενδιέφερε.
Κι έτσι, έζησε αυτή καλά και φαντάζομαι πως και όλοι οι υπόλοιποι, καλύτερα!
Καλά τους έκανε! Κάποια πράγματα πρέπει τελικά να τρώνε κλωτσιά.
ReplyDeleteΦιλάκια και καλό Σ/Κ
Έφτασε η εποχή της τακτοποίησης ε;
ReplyDeleteΠολύ ανακουφιστικές δεν είναι αυτές οι κλωτσιές;
Πάντα "καλύτερα" εύχομαι Στέλλα!...
Την καλησπέρα μου Στέλλα. Να είσαι καλά. Όμορφη Κυριακή να έχεις.
ReplyDeleteΑκόμα και μερικά μόνο εκατοστά όταν καταφέρνεις να ξετυλίξεις από συτά τα κουβάρια, νιώθεις πως έφυγε σπό πάνω σου ένα μεγάλο βάρος!!!
ReplyDeleteΚαλό βράδυ, Στέλλα!