Friday, May 13, 2016

το ''πώς''






Δεν έχει να κάνει με το ''τί' θα πεις αλλά με το ''πώς''  θα το πεις,  κι αυτό το ''πώς''  είτε το έχεις είτε όχι,  κάτι σαν την κομψότητα δηλαδή.  Καμία σχέση με την τυπική ευγένεια,  καμία σημασία αν αντί για ''ορίστε;''  απαντήσεις με ένα αυθόρμητο ''τί;''  όταν δεν έχεις ακούσει την ερώτηση.
Τα βλέμματα,  τα καθαρά βλέμματα και πρόσωπα είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά,  είναι αυτά που δεν κρύβουν πίσω τους κάτι τις,  όχι απαραίτητα κακό ή πονηρό,  απλά κλειστό και ανασφαλές.

Σε μια άλλη ζωή,  θα ήθελα να διαθέτω ένα ζευγάρι μάτια που να κοιτούν χωρίς να φοβούνται.

8 comments:

  1. Σκέψου, μόνο, πως θέλει δύναμη και τόλμη να αποκαλύπτεις τις ευαισθησίες σου. Και εσύ, μέσω του μπλογκ σου, αυτό το κάνεις, άσχετα αν υπάρχει στη μέση και ένα ψευδώνυμο.
    Συνεχίζοντας την σκέψη μου, θα σου πω ότι η τόλμη αυτή σημαίνει ότι κάποιος (ή κάποια) έχει νικήσει το φόβο (της έκθεσης), έστω στιγμιαία. Και, άρα, τα μάτια του (της) μάλλον δε φοβούνται και τόσο...
    Πολλά φιλάκια

    ReplyDelete
    Replies
    1. ναι, αλλα σκεψου πως εδω ειναι ενας χωρος που αν θελεις μπορεις να βγαλεις τα σωψυχα σου, και οποιος θελει μπορει να σε διαβασει σε βαθος, σκεψου κι εναν ανθρωπο που γνωριζεις για πρωτη φορα, ή σκεψου το πιο απλο, τις πωλητριες σε διαφορα μαγαζια απο οπου ψωνιζεις, τα κοριτσια στα ταμεια των σουπερ μαρκετς, δεν ειναι ολα τα προσωπα ιδια ε; και συνηθως δεν σε προσεγγιζει το πιο ανοιχτοκαρδο προσωπο; δεν ειναι καποια αλλα πιο σφιγμενα, πιο ανασφαλη, πιο σοβαρα; δεν ειναι το κοιταγμα που παιζει ρολο σ αυτες τις επαφες; αυτο θα ηθελα να εχω..

      φιλια pippi μου, καλο βραδακι

      Delete
  2. Θέλω κι εγώ ένα ζευγάρι μάτια απ'αυτά που δεν φοβούνται... ;)
    Καλό σαββατοκύριακο να έχεις..!

    ReplyDelete
    Replies
    1. απολυτως χρειαζουμενα καθε μερα μου, παιζουν πολυ μεγαλο ρολο στις καθημερινες μας επαφες ;)

      Delete
  3. Κάθε άνθρωπος, Στέλλα μου, ορίζει το κάδρο του – τι θεωρεί ότι χωράει σε αυτό και τι θεωρεί ότι περισσεύει… Γιατί να φοβάσαι…
    Γενικά βλέπουμε αυτά που θέλουμε να δούμε. Γιατί είναι και η ψυχή που παραμονεύει, κι ό,τι αυτή αντικρίζει τα μάτια ούτε που το φαντάζονται.

    ReplyDelete
  4. Στρατο, δεν ρωταμε γιατι να ''φοβασαι'', αν και δεν ειναι ακριβως η εννοια του φοβου, ειναι κατι αλλο και εχει πολυ πολυ βαθιες ριζες κι αυτες δεν αλλαζουν..

    ή το εχεις ή οχι !
    τυχερος ομως αν το εχεις..

    δε λεω οτι δεν οριζουμε εμεις το καδρο μας, αλλα καμμια φορα θα πρεπει να προσποιηθουμε πολυ κι εγω αυτη τη φαση την εχω προ πολλου περασει.. που σημαινει οτι ειμαι εγω με οτι κουβαλαω και σερνω.. επισης βαθιες οι ριζες

    :)

    προβληματισμοι για να ξεχναμε αυτο που βαθια μας πληγωνει, τα φιλια μου

    ReplyDelete
  5. Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Το "πως" είναι και θέμα παιδείας και αρχών ζωής. Αυτά μετράνε πάρα πολύ στο πως θα διατυπώνεις θέσεις και απόψεις.
    Όμορφη Κυριακή να έχεις.

    ReplyDelete
  6. Αχ πόσο συμφωνώ μαζί σου Στέλλα μου! Το πώς θα το πεις είναι που μετράει!
    Η καθάρια ματιά είναι σημαντική ( και λείπει τόσο γύρω μας!)

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...