Στο σπίτι μου αυτό, κατοικώ γύρω στα σαράντα χρόνια. Την ανατολική του πλευρά την ζω εδώ και 30 χρόνια, την θέα προς το βουνό στην πλευρά της θάλασσας την ανακάλυψα τα τελευταία δέκα χρόνια, τα δε δέντρα της πλατείας, ιδιαιτέρως πως ανάμεσα τους βρίσκεται ένα υπέροχο σφεντάμι, μόλις τις τελευταίες μέρες.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Tuesday, May 30, 2017
ματιές
Στο σπίτι μου αυτό, κατοικώ γύρω στα σαράντα χρόνια. Την ανατολική του πλευρά την ζω εδώ και 30 χρόνια, την θέα προς το βουνό στην πλευρά της θάλασσας την ανακάλυψα τα τελευταία δέκα χρόνια, τα δε δέντρα της πλατείας, ιδιαιτέρως πως ανάμεσα τους βρίσκεται ένα υπέροχο σφεντάμι, μόλις τις τελευταίες μέρες.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το αλάτι κι μπαμπάς μου
Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι. Ήμουν πολύ μικρή, όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...
Με λίγα λόγια σκέψου πόσα έχει ακόμα να σου δώσει σαν να είναι η πρώτη φορά που βγαίνεις στο κατώφλι του. Υπέροχη αίσθηση Στέλλα. Καλό βράδυ.
ReplyDelete