Tuesday, June 27, 2017

τέλος μπαταρίας





Όταν βλέπω φίλους / γνωστούς από τους οποίους ως παιδί έπαιρνα ενέργεια,  τόσο δραστήριοι ήταν,  να έχουν τα χίλια μύρια θέματα που δεν μπορούν να διαχειριστούν,  και με το δίκιο τους,  σε μία λίγο προχωρημένη ηλικία,  τουλάχιστον σε σύγκριση με τη δική μου,  θέλω να τους δώσω από το όμορφο κομμάτι μου κι αν δεν το δέχονται θέλω να τους το τοποθετήσω μέσα τους με το ζόρι,  επίσης θέλω να κάνω πράγματα,  όσο το δυνατόν περισσότερα,  αν είναι δυνατόν όλα μέσα σε μικρό διάστημα του χρόνου,  να φτάσω τον εαυτό μου στα όρια του,  να τον εξαντλήσω_

2 comments:

  1. Αυτό που κάνεις ή επιχειρείς, Στέλλα μου, είναι μια εξαιρετική προσφορά σ' αυτούς που ίσως το χρειάζονται...
    Γι' αυτό κράτα εν γρηγόρσει την μπαταρία σου.

    Κι ο καύσωνας καλά κρατεί...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Στρατο, οσο αφορα τις δυο τελευταιες σειρες εχουν να κανουν με τον εαυτο μου και μονο.

      Καυσωνας και δεν θελω να τρεχω στη θαλασσα το πιστευεις;
      Αυτο ειναι που λεμε ''γερναω πραγματικα''

      Delete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...