Σε περιμένω με τέτοιο τρόπο που ξεχνάω να ζω•
τα μάτια μου δεν βλέπουν:
θέλουν να τυφλωθούν από τις ρίζες•
με γεμίζουν σκιά:
αυτό είναι να βλέπεις ή να πεθαίνεις;
Έχω κανονίσει τα μάτια μου
να συναντηθούν μαζί σου αύριο και
μου τυφλώνονται, είναι σαν ένα τούνελ
που το φως του αρχίζει ήδη ν' ανοίγει
σε άλλον ουρανό•
δεν βλέπουν:
αναπτύσσονται προς εσένα.
Luis Rosales *απόδοση: Βιρχίνια Λόπεθ Ρέθιο -Το Δέντρο, τχ.189-190
Πολύ όμορφο και πολύ δυνατό.
ReplyDeleteΚαλησπέρες Στέλλα μου.
Θα ήθελα να ξέρω, Στέλλα, αν αυτοί οι στίχοι είναι του Ισπανού ποιητή Λουίς Ροσάλες, ή κάποιου άλλου. Βλέπεις, τόσο το όνομα (Λουίς) όπως και το επίθετο (Ροσάλες) είναι πολύ συνηθισμένα στην Ισπανία καθώς και στη Λατινική Αμερική.
ReplyDeleteΚαλό βράδυ!