Όλα ολομόναχοι τα βιώνουμε, και τον έρωτα, και το πάθος, και τα πατώματα, και τη λησμονιά, και την αηδία ως επίγευση.
Την αγάπη όμως την νιώθουμε με παρέα, αυτήν ναι, μόνο αυτήν όμως!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Και την λύπη μπορεί να μοιραστούμε Στέλλα μου. Οι ανοιχτές καρδιές πάντα ανταλάσσουν συναισθήματα. Κάποια βέβαια θα τα βιώσουμε απόλυτα μόνοι...!
ReplyDeleteτην καλησπέρα μου.