Όλα ολομόναχοι τα βιώνουμε, και τον έρωτα, και το πάθος, και τα πατώματα, και τη λησμονιά, και την αηδία ως επίγευση.
Την αγάπη όμως την νιώθουμε με παρέα, αυτήν ναι, μόνο αυτήν όμως!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το ανόθευτο
Το φιλί γινόταν φως που ξεγλυστρούσε από τα χείλη στο λαιμό κι από κει στην καρέκλα, στο πιάτο, χάιδευε το πάτωμα, ξεπηδούσε από το π...
Και την λύπη μπορεί να μοιραστούμε Στέλλα μου. Οι ανοιχτές καρδιές πάντα ανταλάσσουν συναισθήματα. Κάποια βέβαια θα τα βιώσουμε απόλυτα μόνοι...!
ReplyDeleteτην καλησπέρα μου.