Η ηρωίδα του βιβλίου που διαβάζω, είναι κλεισμένη μήνες μέσα στο σπίτι, επειδή πάσχει από αγοραφοβία και δεν μπορεί να βρίσκεται σε μεγάλους χώρους, φοβάται το αχανές του ουρανού και σιχαίνεται να περιμένει στην ουρά. Ειδικά για αυτό το τελευταίο θα ήθελα να της πάω ένα φρεσκοψημμένο κομμάτι κέικ. Ίσως και να μπω στην κουζίνα της, να μας φτιάξω λίγο καφέ. Μέχρι κι ένα φιλί θα μπορούσα να της δώσω!
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, March 26, 2018
η γυναίκα στο παράθυρο
Η ηρωίδα του βιβλίου που διαβάζω, είναι κλεισμένη μήνες μέσα στο σπίτι, επειδή πάσχει από αγοραφοβία και δεν μπορεί να βρίσκεται σε μεγάλους χώρους, φοβάται το αχανές του ουρανού και σιχαίνεται να περιμένει στην ουρά. Ειδικά για αυτό το τελευταίο θα ήθελα να της πάω ένα φρεσκοψημμένο κομμάτι κέικ. Ίσως και να μπω στην κουζίνα της, να μας φτιάξω λίγο καφέ. Μέχρι κι ένα φιλί θα μπορούσα να της δώσω!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
δυό πλευρές
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε δύο πλευρές. Την μια, την άσχημη, την κρύβουμε επιμελώς. Κανείς δεν θέλουμε να την καταλάβει, θέλουμε να μας ...
Την νιώθω! Κι εγώ σιχαίνομαι να περιμένω σε ουρές!
ReplyDeleteΤα λέγαμε παλά από το blog "κρυφές μου Σκέψεις" και χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω έστω και τυχαία!\
Καλό ξημέρωμα!
Και καλώς θα το κάνεις Στέλλα....!
ReplyDeleteχρειάζονται πράγματα να σπάσει η κάθε είδους φοβία. Ξέρω ότι έχεις πλέρια αγάπη να δώσεις όπου το χρειάζονται.
Καλή σου βραδιά.