Μιά Παρασκευή πρώτη του Ιούνη, που θα θυμίζει Σάββατο, θα βάλουμε κάτω τις ωραιότερες θάλασσες που απλώνονται δίπλα μας και θα διαλέξουμε τον ομορφότερο προορισμό. Θα αφήσουμε πίσω όλα αυτά που μπαίνουν ανεξέλεγκτα στο μυαλό μας, θα πάρουμε από ένα βιβλίο, εγώ θα έχω το ''Ηθελα μόνο ένα αντίο'', εσύ θα κρατάς εφημερίδα, θα πασαλειφτούμε αντιηλιακά, θα ξαπλώσουμε στην άμμο, θα κατεβάσουμε τα καπέλα στα μούτρα, κι έτσι ολόγυμνοι θα μπούμε στη θάλασσα. Θα κολυμπήσουμε μέχρι να εξαντληθούμε εντελώς, και έτσι όπως δεν θα έχουμε τη δύναμη για καμμία κίνηση, θα κοιμηθούμε δίπλα σε άπλυτα τάπερ με υπολείμματα από ντομάτα και καρπόυζι. Θα μας ξυπνήσει η δύση του ήλιου και με την πανσέληνο θα ξαναευχαριστηθούμε τα νερά, στο σκοτάδι τους αυτή τη φορά.
Ίσως, να είναι τόσο όμορφα που να μην θελήσουμε να επιστρέψουμε ποτέ ξανά στην πόλη.
Ολα τα ταξίδια γίνονται. Αρκει να πάρουμε έγκριση απόπλου από την καρδιά.
ReplyDeleteΜου αρέσει το μπλογκ σου!
Θέλω ένα μικρό χώρο για βόλτα με το αμάξι αυτό Στέλλα μου..... ναι την θέλω.... χύμα στον αέρα, κάτω απ τον ήλιο, με την αρμύρα της θάλασσας παντού.
ReplyDeleteΚρατώ τις εικόνες σου.
Καλό μήνα και καλοκαίρι.