Sunday, July 22, 2018

Κυριακάτικες σκέψεις





Χρειαζόμαστε πίστωση χρόνου για να ''εξελίξουμε'' όλες τις επιθυμίες,  τα ''ταλέντα'' ή τα χόμπυ που έχουμε.  Να μπορούσαμε να μπούμε σε όλα τα βαθιά όπου θα μπορούσαμε να βρούμε τους θησαυρούς μας!  Να μην αρκούμαστε σε ένα ή δυό.
Ή,  να είχαμε την ικανότητα να παίζουμε σε πολλά ταμπλώ συγχρόνως,  χωρίς να χάνεται η ουσία,  η ποιότητα,  το βάθος,  το συναίσθημα.
Μάλλον για αυτό τον λόγο σταματάμε κάποια πράγματα και ξεκινούμε άλλα.  Ίσως κι επειδή μας λείπει το απαιτούμενο πάθος.  Ή δεν δίνουμε την αξία που θα έπρεπε.

Μπορεί τελικά να είμαστε επιφανειακοί,  να κινούμαστε οριζόντια και ό,τι μας κάτσει στο διάβα μας.
Κάπως έτσι είναι!

υ.γ.  να ήμουν σε μια θάλασσα λέμε,  όπως της φωτογραφίας!!!  Αντ'  αυτού,  πλένω τζάμια και ρούχα στρατιωτικά.  Ξεσκονίζω dvd μαζεμένα από περιοδικά και εφημερίδες, τον παλιό  καλό καιρό.
Και ιδρώνω με το κλιματιστικό να καίει στο φουλ.

υ.γ.  2  χθες στη θάλασσα φυσούσε τόσο και έκανε μια ψύχρα που αναγκάστηκα να βάλω μπλουζάκι.  Τι ωραία που είναι εκεί.  Δεν σκέφτομαι τίποτα,  δεν με πονάει τίποτα,  άντε το πολύ πολύ να με ενοχλήσει το τσιγάρο του διπλανού που έρχεται στα μούτρα μου.

υ.γ. 3  να,  τώρα που ξαναδιαβάζω αυτό το ποστ,  λέω πως σίγουρα είμαι ανίκανη να τελειοποιήσω κάτι,  να το κάνω δικό μου,  να εκφράζομαι μέσα από αυτό στο 100% του.  Ούτε το 10%  δεν πιάνω.  Άντε το 30%  με επιείκεια.  Πηδάω από εδώ κι από εκεί σαν το κριαράκι στο λιβάδι.  Έτσι είμαι εγώ!

No comments:

Post a Comment

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...