Ξυπνάς Σάββατο πρωί και βλέπεις την πόλη σου να βουλιάζει στο χιόνι.
Ανοίγεις το παράθυρο, κάθεσαι ακετή ώρα εκεί, μισός μέσα, μισός έξω.
Ο κρύος αέρας παγώνει το ζεστό πρόσωπο σου.
Κάποτε, τις μέρες που χιόνιζε, ονειρευόσουν το ''μαζί''.
Πιο μόνος κι από την πιο απόλυτη, πιο καθαρή, πιο ατόφια μοναξιά!
/Είναι η πόλη μας τώρα πια φάντασμα.
Μοιάζει με πίνακα που έχει ξεβάψει.
Κι έχει απομείνει μονάχα η θάλασσα
να μου θυμίζει ότι έχω ξεχάσει./
Εδώ σ' εμάς παλι, καθόλου χιόνι.
ReplyDeleteΕίμαστε σε κατάσταση "Μια φορά θυμάμαι μ' αγαπούσες τώρα βροχή".
Καλημέρα Φις Άι!
Ωραία!!!!!!!
DeleteΕσείς ξυπνήσατε με Γαλάνη κι εμείς με Πλιάτσικα..
καλησπέρα τώρα πια
χειμωνιάτικη
Εχεις και σήμερα πολλά θέματα μέσα σε αυτές τις λίγες γραμμές που έγραψες.Υπάρχουν πολλά πράγματα που μου αρέσουν και μπορώ να απολαύσω και μόνος.Γιατί π.χ. λατρεύω το χιόνι και το κρύο.Αλλά μόνο εγώ.Η αγάπη μου κρυώνει υπερβολικά.Επίσης λατρεύω τους Πυξ Λαξ.
ReplyDeleteΣου στέλνω ένα τραγούδι τους που μου αρέσει και με αγγίζει πολύ. https://www.youtube.com/watch?v=V4MSRwaJtqc
Και επειδή προς το παρόν βρέχει άλλο ένα αγαπημενο. https://www.youtube.com/watch?v=Ey6zyTRg1Lc
Φίλε ανώνυμε που με επισκέπτεσαι με το όνομα Μάριος, δεν ξέρω ποιός είσαι αν και πολύ θα ήθελα να διάβαζα κείμενα, κάποιο blog από εσένα. Η αλήθεια είναι πως ιντριγκάρει λίγο η ανωνυμία. Σκέφτομαι πολλές φορές, μην είναι εκείνος ο φίλος, μην είναι ο άλλος ο γνωστός, μετά βέβαια λέω πως διαδίκτυο είναι και στο διαδίκτυο συμβαίνουν αυτά, να σε βρίσκει πχ κάποιος από το πουθενά και να σου δείχνει ένα είδος αγάπης βρε παιδί μου, με την καθημερινή παρουσία του.
DeleteΈχεις μια ηρεμία σ αυτά που γράφεις με τον τρόπο που τα γράφεις που τη ζηλεύω.
Μου φέρνεις κι αυτά τα τραγούδια, που να σου πω την αλήθεια, πρώτα βρίσκω τους στίχους και μετά τo άσμα στο youtube, και καθώς ακούω και χαίρομαι, διαβάζω και τα λόγια γιατί να ξέρεις για μένα πάντα τα λόγια είναι ίσως και πάνω από τη μουσική, ή ας πούμε το 50%.
Το δεύτερο τραγούδι σου μου άρεσε πολύ, αν και μελαγχολικό, έχει πολύ ζεστή φωνή η Δήμητρα Γαλάνη μας. Δυνατοί στίχοι!!!
Σε φαντάζομαι να βγαίνεις έξω στο κρύο και στο χιόνι και να χαίρεσαι έστω και μόνος. Και καμμιά φορά μπορεί να ακολουθεί και η αγάπη σου, κι επειδή κρυώνει να της δίνεις κάτι τις εξτρα δικό σου κασκόλ πχ να τη ζεστάνει περισσότερο. Ή να βάζεις το δεξί της χεράκι μέσα στη ζεστή σου τσέπη και να το τρίβεις δυνατά να ζεσταθεί.
Έτσι για τη χαρά και την αγάπη..
Γιατί αν θέλουμε ρούχα ζεστά υπάρχουν πολλά..
Και πολύ μ αρέσει που την αποκαλείς αγάπη σου!
Μ αρέσει όπως το λες :)))
Ωχ παρ ολίγο θα ξεχνούσα τραγουδάκι, η Γαλάνη σου, η φωνή της στα κίτρινα φώτα μου θύμησε μια δική μου πολύ αγαπημένη τραγουδίστρια που δεν ζει πια την Αρλεττα.
https://www.youtube.com/watch?v=H-m42WC0NMk
Μια φορά θυμάμαι μ αγαπόύσες, πολύ πολύ αγαπημένο τραγούδι από την εποχή που γνώρισα εγώ την δική μου αγάπη, το μακρινό 1980.
Κι ένα πιό χαρούμενο, πάλι δικό της
https://www.youtube.com/watch?v=E7fnsJm9v9A
Η Σερενάτα
καλό σαββατοκύριακο Μάριε
Εδώ Στέλλα, κατά πως φαίνεται, δεν θα φέρει η "Ωκεανίδα" χιόνι μέσα στη πόλη. Πήρα λοιπόν και εγώ τα ...βουνά και τα λαγκάδια, με τον Άρη παρέα και ανηφορίσαμε την Πάρνηθα. Φυσικά όχι πάνω από τα 600 μέτρα. Δεν χιόνιζε εκείνη τη στιγμή αλλά είχε μια καταιγίδα με ψιλό χιονόνερο και απίστευτο άνεμο. Δεν μπόρεσα να σταθώ. Παρ' όλα αυτά πήρα μια ανάσα καθαρής φύσης ικανής να με κρατήσει ακμαίο.
ReplyDeleteΤώρα διαβάζω εσένα όπου το άνοιγμα του παραθύρου σου γέμισε με λευκό φόντο. Πόσο όμορφο στ' αλήθεια ! πόσο σε ζηλεύω. Πόσο θα το ήθελα.
Δεν πειράζει. Στέκομαι και θαυμάζω την εικόνα στο θέμα σου και λέω κοίτα ! πόση ομορφιά κρύβεται στο λευκό ε ;
Καλή συνέχεια να έχεις Στέλλα μου.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Να πω Γιάννη μου ότι δε ζηλεύω;
DeleteΠου είμαι πίσω από το παράθυρο και στη ζεστασιά του σπιτιού μου αντί να πάρω τα βουνά ή τις θάλασσες να βρω το πολύ το χιόνι!!!
Να σου πω προς τη θάλασσα το σκέφτηκα να πάω, μόνη μου θα ήμουν γιατί η αγάπη μου αμφιβάλλω αν θα ακολουθούσε, αλλά ήταν τόσο άγριος ο καιρός που δεν το τόλμησα.
Τη ζήλεψα αυτή την ανάσα καθαρής φύσης, ααχχχ λες και ανέπνευσα κι εγώ :)))
Eεε τώρα τι να σου πω για την ομορφιά του λευκού, κάποτε, μικρή, το ήθελα παντού, στα ρούχα μου στο περιβάλλον μου, το θεωρούσα πολύ σικ..
Και μου άρεσε πολύ το χιόνι γιατί μαλλον ως παιδί, έπαιζα χωρίς να φοβάμαι να μην γλυστρίσω.
Μια φορά έσπασα το πόδι μου, δεύτερη ευκαιρία δεν έχω!!!
Θα ήθελα πολύ να βγάλω μια τέτοια φωτογραφία με χιόνι τόσο όμορφη όπως είναι αυτή που σου άρεσε κι εσένα.
Εμάς η Μπονίτσα μας είναι λίγο πως να το πω, μυγιάγγιχτη σαν κι εμάς :)))
Βγαίνει για τις ανάγκες της και την περιμένουμε με δυό πετσέτες ζεσταμένες στα καλοριφέρ.
Πριγκήπισσα χαχαχα
Τα φιλιά μου
Καλό σαββατοκύριακο ελπίζω όχι λευκό
Μεγάλη η απάντηση σου σε αυτά που σου έγραψα.Χάρηκα πολύ όταν διάβασα ότι εχω ηρεμία σε αυτά που γράφω.Εχω προσπαθήσει πολύ για όλο αυτό.
ReplyDeleteΠραγματικά τυχαία βρήκα το blog σου.Γενικά μου αρέσει να ψάχνω και να βρίσκω στην ζωή μου από ανθρώπους μέχρι πράγματα,μουσική,γνώσεις και ότι άλλο μπορεί να μου αρέσει.
Επειδή έψαχνα πραγματικά μια γυναίκα που να ταιριάζουμε σε πολλά και την βρήκα πρίν 7μιση χρόνια την προσέχω και με προσέχει πολύ.Υπάρχει αυτό το "νοιάζομαι " που λέει και ο Χόρχε Μπουκάι : Αν δεν νοιάζεσαι για μένα είναι γιατί δεν μ'αγαπάς.
Τώρα,για την μουσική που έγραψες είναι γιατί όπως σου εχω ξαναγράψει είναι για μένα τρόπος ζωής,έκφρασης,αγάπης,ηρεμίας...και πολλά ακόμα.
Λατρεύω την Αρλέτα όπως και την Γαλάνη και την Πρωτοψάλτη...Την Αρλέτα την είδα live στον Σταυρό του Νότου το 2010 με τον Λάκη Παπαδόπουλο.Υπέροχη αλλά σε μία πολυθρόνα.Είχε προβλήματα από τότε.
Το τραγούδι της Γαλάνη στα κίτρινα φώτα είναι σε στίχους Λινας Νικολακοπούλου (μετάφραση) από το γνωστό τραγούδι του Leonard Cohen - Famous blue Raincoat.
Σήμερα θα επιλέξω αυτό το τραγούδι με την Jennifer Warnes https://www.youtube.com/watch?v=bPlpxHhzSp0
Joan Baez https://www.youtube.com/watch?v=rauqw9C32Ew
It's four in the morning, the end of December
I'm writing you now just to see if you're better
New York is cold, but I like where I'm living
There's music on Clinton Street all through the evening.
I hear that you're building your house deep in the desert
Are you living for nothing now, hope you're keeping some kind of record.
Yes, and Jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night when you planned to go clear
Did you ever go clear?
Ah, the last time we saw you, you looked so much older
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder
You'd been to the station to meet every train
But she never turned up I'm Lili Marlene
And you treated some woman to a flake of your life
And when she got home she was…
Καλή Κυριακή να έχεις από μια βροχερή και παγωμένη Αθήνα.
Γειά σου Μάριε!
DeleteΜα γιατί να είμαστε με ανθρώπους που δεν νοιάζονται για μας;
Εννοείται πως για να είστε μαζί/να είμαστε κι εμείς εδώ και 37 χρόνια + 2 νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον, αγάπη το λέμε αυτό και είναι το ωραιότερο συναίσθημα στη γη / το ''μαζί''!!! Και ναι όταν έχεις παλέψει για αυτό, ξέρεις και να το αξιολογήσεις.
Σου εύχομαι μια καλή καινούργια βδομάδα
Καλό βράδυ
Αυτός ο χειμώνας ήταν και είναι τόσο πλούσιος σε εικόνες σπάνιας για τα δεδομένα μας ομορφιάς και όμως εμείς εδώ μείναμε παραπονούμενοι. Δεχόμαστε μόνο τα "απόνερα" δηλαδή το κρύο :)
ReplyDeleteΓια να χαρούμε χιόνι πρέπει να "ξενιτευτούμε". Γκρινιάζω γιατί, ενώ μου αρέσει τόσο πολύ η εναλλαγή των εποχών και θέλω να τις ζω έντονα, το κλίμα της περιοχής με έχει περιορίσει στα ίδια και τα ίδια.
Τουλάχιστον διαβάζω εσάς που έχετε αυτή τη δυνατότητα και παρηγορούμε.
Η φωτογραφία με το παγωμένο Σέντραλ Παρκ (;) πανέμορφη!!
Καλό και ζεστό βράδυ Στέλλα μου :)
Αναρωτιέμαι που ζεις Μαρια μου, πού βρίσκεται το εκεί που δεν φτάνει το χιόνι;
DeleteΣήμερα ειχαμε ήλιο λαμπερό και διάθεση πολύ να κάνουμε πράγματα!!
Ξεκαθαρίζω συρτάρια και ντουλάπια, δεν έχω πια χώρο για τίποτα, πρέπει να πετάξω, ήδη το έκανα, δεν φαντάζεσαι τι σαβούρα μαζεύω..
καλο΄σου βράδυ
σορυ :( διόρθωση: παρηγορούμαι
ReplyDeleteΚρατάω το χιόνι και αφήνω τη μοναξιά μόνη.
ReplyDeleteΜια περίεργη, κάπως αθωωτική διάθεση δεν υποβάλλει;
Και μια και μιλάμε για διάθεση, να και το φίλτρο και του χιονιού και των πάντων.
Εύχομαι, Στέλλα , να μπορείς τις περισσότερες φορές να μπορείς να του κάνεις (του φίλτρου, λέω..)καλή χρήση, έτσι που να απολαμβάνεις άλλοτε το χιόνι κι άλλοτε τη ζέστη..
το έχω υπόψην μου Διονύση, πολύ σωστά το λες.
DeleteΆλλες φορές μου βγαίνει κι άλλες όχι :)
Εντάξει τελικά επιζώ !!!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα.Με μουσική από ένα webradio που ανακάλυψα εχθές.
ReplyDeletehttp://www.e-radio.gr/AK-Radio-Internet-Radio-i1975/live
ευχαριστώ Μάριε!
DeleteΕίναι άδικο! Θέλω κι εγώ χιόνι!
ReplyDeleteΤσάμπα κρύο τρώμε! Σνιφ! Κλαψ!
Ελπίζω το χιόνι να μην έχει προκαλέσει προβλήματα και να χαρίζει μόνο την ομορφιά του.
Καλή βδομάδα, με χαμόγελο! :)
αχα, ευτυχώς κι εδώ μια μέρα ήταν το κακό.. σήμερα ήταν μια καταπληκτική μέρα με ήλιο και διάθεση :)))
DeleteΜε τσάκισες με την "πόλη χιόνι"
ReplyDelete:)
Deleteκαλώς ήρθες!