καλό καλοκαίρι

Σήμερα στην θάλασσα,  καθώς φυσούσε υπέροχα και ήταν σαν να υπήρχε ένα φυσικό κλιματιστικό,  σκεφτόμουν πως τους ανθρώπους μας ωραία είναι να τους περιποιούμαστε,  να τους κανακεύουμε,  να τους βάζουμε αντιηλιακό,  να τους δίνουμε πετσέτα,  να τους ανανεώνουμε το αντιηλιακό,  να τους θυμίζουμε το καπέλο!
Στην επιστροφή   θυμήθηκα τούτη δω την φωτογραφία,  που την λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που την είδα και μου διαφεύγει σε ποιόν φωτογράφο ανήκει.
Αυτή η απόλυτα καλοκαιρινή εικόνα,  μου έφερε στο νου εσάς!!!  Και αυτή την αίσθηση και την ανάγκη που νιώθω να τοποθετήσω το τελευταίο κομμάτι για να συμπληρωθεί το παζλ.

Ο Γιάννης,   τοποθετεί ένα τελευταίο κομμάτι στα σπιτάκια του,  φοράει μαγιώ με ρίγες κι έχει πάρει μια τούμπα στον αέρα και ετοιμάζεται να πέσει στο δροσερό νερό με δυναμική βουτιά.
Ο Γιάννης,  που ποτέ δεν μ'  άφησε μόνη μου ακόμη κι όταν ήταν το μοναδικό μου σχόλιο και μάλιστα πολλές φορές έμενε και ασχολίαστο!  Γιάννη μου σ ευχαριστώ,  για όλα.

Ο Στράτος, φοράει ένα μονόχρωμο,  μοδάτο (τελευταία λέξη) μαγιώ, κλείνει τη μύτη του και παίρνει φόρα για κατακόρυφο μέσα στο νερό.  
Ο Στράτος,  ήταν για χρόνια πάντα εδώ,  για τα χρόνια πολλά,  για την καλημέρα,  για τον καφέ,  για τα λουλούδια.  Τόσο που ένιωθα άσχημα που δεν μπορούσα να σκεφτώ να γράψω κάτι ευφυές,  κάτι αντάξιο του.  Και πόσο ήθελα να του δίνω χαρά,  γιατί κι αυτός χαρά μου έδινε,  πόσα ευχαριστώ θα ήθελα να του πω.

Η Στεφανία με ένα λευκό μπικίνι και ένα υπέροχο υγιές,  βουνίσιο χρώμα,  βουτάει στη ζωή,  εε χμμ στη θάλασσα με τα χέρια τεντωμένα στην ανάταση.  Μοιάζει λίγο με μάγισσα καλή,  με νεράιδα,  βγαλμένη από τη σελίδα ενός παιδικού παραμυθιού.
Χρόνια ολόκληρα πηγαινοέρχεται και σχολιάζει παραθέτοντας τις εμπειρίες και τις απόψεις της.  Χμμ σαν να μου φαίνεται ότι έχει φέρει στην τσάντα της έναν Μπουκόφσκι κι έναν Κρισναμούρτι.

Ο αγαπημένος (λένε πως αυτούς που αγαπάμε τους βασανίζουμε)  Μάριος,  φοράει ένα κόκκινο με πράσινα κορδόνια μαγιώ.  Έχει βγάλει λίγο πιο εκεί τις σαγιονάρες του,  ρίχνει μια τρυφερή ματιά στην αγάπη του και ετοιμάζεται να βουτήξει.  Ξέρει ύπτιο καλύτερα από τον καθένα μας και φεύγει σαν δελφίνι μακριά.
Ο Μάριος,  οκτώ μήνες τώρα είναι στα σχόλια μου κι εγώ έχω ιδιαίτερη χαρά για αυτό.  Η αλήθεια είναι πως μου έχει βγάλει λίγο τον κακό μου εαυτό που θέλει να κάνει τον Σέρλοκ Χολμς,  έστω κι αποτυχημένα,  αλλά αυτό είναι μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό.  Κατά ένα μεγάλο,  τεράστιο μέρος,  περιμένω τα σχόλια του πως και πως,  και ήταν η αιτία της εξωστρέφειας μου όλο αυτόν τον καιρό.  Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα! Και για τις απλόχερες μουσικές του επιλογές!!!  Εύχομαι να έχει επιτυχία σε όσα ονειρεύεται.

Ο κύριος Λι !!!!!!!!
Τον βλέπω,  αν και λίγο θολά,  δεν ξέρω αν φταίει ο καπνός κάποιου τσιγάρου ή αν είναι μέσα σε ένα σύννεφο,  πάντως ακούω φασαρία,  έχει μαζί του μεγάλη και καλή παρέα.
Φοράει ένα κατακίτρινο σαν τον ήλιο μαγιώ,  είναι χαμογελαστός έχει στρώσει την πετσέτα του κι έχει φέρει μαζί του όλου του κόσμου τα αντιηλιακά.   Όχι,  κουβαδάκια δεν έχει φέρει,  μόνο πνευματικά παιχνίδια.
Φοράει γυαλάκια θαλάσσης και μπλουμμμ,  θεαματικά βουτάει..
Ο κύριος Λι,  ανέβασε το επίπεδο του μπλογκάκιου μου,  ναι αλήθεια και είχε κάθε πρωί σχεδόν μια κουταλίτσα μαγικό σιρόπι να μου δώσει.  Να σαν κι εκείνο που έδινε η Μαίρη Πόππινς στα δίδυμα.
Σταθερός,  ακόμη κι όταν ανέβαζα δυό ποστ την ημέρα,  ακόμη κι όταν θα μπορούσε να σφυρίξει αδιάφορα.  Πολλά πολλά ευχαριστώ!

Ωωω η Αννίκα!
Φοράει ένα κατακκόκινο αδιάβροχο κραγιόν,  μαντήλι σε χρώμα απαλό τυρκουάζ για να μην χαλάσει τα μαλλιά της,  κίτρινο μπικίνι και όοοπςςς πέφτει μαλακά στο νερό. Με απαλές κινήσεις,  αγκαλιάζοντας το νερό,  φεύγει στα βαθιά.  Σε λίγο διακρίνουμε μόνο μια απαλή μπλε κουκίδα,  που δύσκολα ξεχωρίζει από τα επίσης τυρκουάζ νερά της όμορφης Λευκάδας.
Η Αννίκα ήρθε τον τελευταίο καιρό στην παρέα μου με λόγο μεστό.  Την πιάνω πολλές φορές να σκέφτεται βαθιά.  Η συμπεριφορά της έχει επίσης κάτι το αγαπησιάρικο που νομίζω προέρχεται επειδή κάνει παρέα με τα κουκλάκια της από felt!  Την ευχαριστώ για αυτό!

Η Μαρία!
Η Μαρία μοιάζει με γοργόνα,  μα δεν έχει ουρά.  Φοράει ένα ασημί μπικίνι με κάτι σχέδια επάνω που μοιάζουν με λέπια.  Πέφτει στο νερό και χτυπάει τη θάλασσα με τα πόδια της.  Χαίρεται που κάνει αφρούς και που μαζεύονται όλα τα μικροψαράκια γύρω της.
Την νιώθω να κάθεται σε ένα πεζούλι και να απομονώνει τους ήχους.  Και μετά πιάνει κουβέντες μαζί του.  Και με λέει ψαροματάκι κι αυτό ακούγεται τόσο γλυκά!  Κι εγώ την ευχαριστώ θερμά για αυτό!

Η Μαρίνα!
Η Μαρίνα εκφράζει τη νέα γενιά,  τα όνειρα της,  τις δυσκολίες της.  Έχει κάνει τα μπωτέ της,  έχει βάψει νύχια ποδιών και χεριών και κουβαλάει μαζί της δυο τσάντες καλυντικά.  Είναι πολύ όμορφη και καλοβαλμένη,  είναι και τελειομανής.  Φοράει ένα άψογο πράσινο μπικίνι στολισμένο με μια φαρδιά φάσα πολύχρωμες ρίγες.  Κρατάει ένα ροζ κουφετί μεγάλο φουσκωτό μπαλόνι και μπαίνει με το παιχνίδι της στη θάλασσα.
Παρεάκι η Μαρίνα,  συχνή σχολιάστρια,  με απόψεις ώριμες που ξεπερνούν την νεαρή της ηλικία.  Έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα από αυτήν και πολύ πολύ την ευχαριστώ.

Η Αρτίστα μας που είναι λίγο λυπημένη μια που της έχουν συμβεί άσχημα πράγματα τελευταία,  έβαλε ένα χαρούμενο μπικίνι για να νιώσει καλύτερα και παίρνει φόρα για βουτιά στο καλοκαίρι.  Γιατί η ζωή είναι γλυκιά,  και οι στιγμές της υπέροχες,  κι ας συμβαίνουν πράγματα που δεν τα θέλουμε.
Αγαπημένα μου τα σχόλια της,  όποτε είχα τη χαρά ήμουν ευτυχισμένη.  Αρτιστούλα μου,  σ ευχαριστώ!

Η Διονυσία μου!!!!!
Άψογο κορμί,  μπικίνι,  σορτσάκι,  γυαλί!!!
Κρατάει ένα από τα βιβλία του Γιάλομ.  Το αφήνει επάνω στην πετσέτα της που έχει αποτυπωμένο έναν κλασικό πίνακα ζωγραφικής,  πετάει τα ρούχα της και τρέχει προς τη θάλασσα.
Τα σχόλια της τα περίμενα πάντα με αμέριστο ενδιαφέρον.  Και υπήρξε εποχή που τα απόλαυσα και τα καταευχαριστήθηκα,  χίλια ευχαριστώ!


Σμαραγδένια μου,  Άννα Φλο μου,  Ρένα μου,  Αχτίδα μου,  Αείποτε μου,  Καναρινένια μου,  Κλαυδία μου,  γέμισε   η θάλασσα με την αύρα όλων σας.  Ευχαριστώ για κάθε στιγμή που βρεθήκατε δίπλα μου,  για τα σχόλια σεντόνια,  για την κατάθεση ψυχής!!!


Καλό καλοκαίρι σε όλους μας,  εδώ θα τριγυρνάμε και θα τα λέμε!