Θα ξυπνάμε ξημερώματα μόνο και μόνο να χαζέψουμε τον ήλιο που θα αναδύεται πίσω από τη θάλασσα, εκεί όπου η ανατολή βάφει θάλασσα & ουρανό στο χρώμα της πέρλας και ο ήλιος μοιάζει με ένα τεράστιο, ολοστρόγγυλο ροζ μπαλόνι!
Θα βουτάμε σε νερά κρυστάλλινα και βυθούς εξωτικούς τις μέρες και τις νύχτες θα πίνουμε
Φρέσκο ζυμωτό ψωμί στο τραπέζι του πρωινού, θα σου κλέβω το βούτυρο, θα μου ζητάς τη μαρμελάδα και θα μοιραζόμαστε ένα κομμάτι σοκολατένιο σπιτικό κέικ.
Θα πίνουμε παγωμένους καφέδες κάτω από τον αιωνόβιο πλάτανο, καθώς μικρά παιδιά θα ανεβοκατεβαίνουν στα κλαδιά του.
Θα είναι ωραία, θα δεις!
Όμορφες εικόνες για τα πινέλα ενός ζωγράφου.
ReplyDeleteΦρέσκο ζυμωτό ψωμί και παγωμένο καφέ κάτω απ΄' τον πλάτανο, χωριό μου μυρίζει.
Καλό μεσημέρι!!!
Ζωγράφος στιγμών θα πω εγώ για τον λόγο σου Στέλλα μου. Κλείνεις τα μάτια, διαβάζεις, αφήνεσαι. Ένας μικρός υπέροχος παραδεισένιος κόσμος σε παίρνει από το χέρι να σε γεμίσει ομορφιά.
ReplyDeleteΥπάρχει πιο ωραίο από αυτό;
Συνεχίζω να πλανιέμαι στις στιγμές που έπλασες. Τα φιλιά μου.
Όχι ΘΑ...αλλά ΝΑ!
ReplyDeleteΕντάξει μπορεί να μην βρισκόμαστε στην ακροθαλασσιά αλλά σε κάποιο βουνό ή μέσα σε μια πόλη και ΝΑ μπορούμε όμως με την δύναμη της φαντασίας μας, ΝΑ βρεθούμε όπου το λέει η καρδιά μας και έτσι ΝΑ γαληνέψει το είναι μας... και αυτό που γράφω δεν είναι ένα ροζ μπαλόνι και τίποτα δεν μπορεί ΝΑ το σκάσει!
Καλό μας ροζ ηλιοβασίλεμα με πολλά πολλά ΑΦιλάκια! :)))
Και γιατί όχι;
ReplyDeleteΚαλό ΣΚ,
Παραδεισένιο ταξίδι!
ReplyDeleteΜας κυρίευσες με τα χρώματα της ανατολής σου, την αίσθηση της πατούσας στην άμμο, την νοσταλγική μυρωδιά του φρέσκου ζυμωτού ψωμιού και τα γέλια των μικρών παιδιών!
Μα κυρίως με την Αγάπη που τα δένει..
Χμμ...ναι..
Την ανατολή, κάντην δύση.
Τα κρυστάλλινα νερά ήταν του Ιονίου και τις πατούσες μας γαργαλούσαν οι μικροί μας πρίγκηπες.. Μοιραστήκαμε ζεστό, ζυμωτό ψωμί με βούτυρο για πρωινό και παγωμένους καφέδες κάτω από μια συκιά καθώς τα πριγκηπάκια μας τσαλαβουτούσαν στην θάλασσα...
Ήταν ωραία, είχες δίκιο..
Να είσαι καλά!
Καλό μεσημέρι Στέλλα μου!
ReplyDeleteΔεν μας έχεις συνηθίσει σε τέτοιες αναμονές και ανησυχούμε. Είστε καλάα;;;
Κι αν θα μπορούσε κανείς να ζωγραφίσει με λέξεις τη μέρα του, θα έκλεβε χρώματα από την παλέτα της φαντασίας σου.
ReplyDeleteΚαλή βδομάδα Στέλλα μου, με χαμόγελο!
Το είδα! Το είδα και το έζησα.
ReplyDeleteΤί ωραίος τρόπος να ξεκινάς το πρωί μαζί με την αγάπη σου! :)
Kαλημέρα ψαροματάκι!!!
μ αρεσε αυτο το ροζ
ReplyDeleteαυτη η ονειροποληση
μαζι σου και εγω!
καλημερα και καλο φθινοπωρο