Ο κόσμος μου τα τελευταία χρόνια, γίνεται όλο και πιο μικρός,
κι όλο και πιο μικρός
κι ακόμη πιο μικρός,
τόσος δα
---
Σα να βάζεις τα ρούχα σε λάθος πρόγραμμα στο πλυντήριο, και καθώς τα απλώνεις αντιλαμβάνεσαι πως στένεψαν. Πως μπήκαν στο πλύσιμο.
Σκέψου όμως να μην έχεις τη δυνατότητα να αποκτήσεις καινούργια ρούχα.
*
Ωστόσο, οι μικροί μου συγκάτοικοι θα πρέπει να αναλάβουν τις μεγάλες ευθύνες τους.
Αυτό σίγουρα δεν θα μεγένθυνε τον κόσμο μου μα θα του έδινε μια αναπνοή.
Χμμ καταλαβαίνω. Τα μικρά σπουργίτια γίνονται μεγάλα, ανοίγουν τα φτερά τους και ξεπετιούνται στη ζωή.
ReplyDeleteΣτέλνω φιλιά σε όμορφες σκέψεις.