Sunday, January 26, 2020

της Κυριακής





 Όταν μια αυθόρμητη επιθυμία συναντάει τον δισταγμό,  κάνει ένα βήμα πίσω,  προς απολογισμό πράξεων και δυνάμεων.  Κατά πόσο αξίζει,  είτε η επιμονή είτε η υπομονή κι άραγε αυτά τα δύο δεν θρέφονται από έναν υπέρμετρο εγωισμό; 
Το ζητούμενο αποδυναμώνεται και σταδιακά αποδομείται,  το ανικανοποίητο παραμένει,   πρόθυμο να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε δυνατή πειθώ.
Ωστόσο,  ακόμη κι αν το πετύχω στην τελική καταμέτρηση η ''απουσία''  θα είναι εμφανής.

Σε απλή λογική,  αυτό που επιθυμώ θα πρέπει να βρίσκεται σε συνάρτηση με την επιθυμία του ανθρώπου που έχω απέναντι μου.  Αν η επιθυμία μου απορριφθεί ή υπάρξει δισταγμός,   θα οδηγηθώ σε μια ψυχοφθόρα για μένα κατάσταση με το να προσπαθήσω να πείσω.  Ακόμη κι αν το πετύχω,  δεν θα έχω καθαρό αντίκρυσμα που να ανταποκρίνεται με πληρότητα στην αρχική μου επιθυμία.





13 comments:

  1. Θα ήθελα να είμαι επισκέπτης με αμεσότητα στις έννοιες του γράφοντος, σε αναζητήσεις απαντήσεων, σε φανερό ή σε λανθάνον νόημα, σε θεμελιώδεις προβληματισμούς, σε αδιέξοδα και ενδοσκοπήσεις αυτογνωσίας. Για να έχω κάτι να πω. Ουσιαστικό, που στέκεται απέναντι σε ένα κοινωνικό ή προσωπικό πρόβλημα, χωρίς την επιλογή των λόγων που απλά τέρπουν και με μια διατύπωση του "υπέροχο είναι, ή όλα καλά"
    Θέλω να πω (αν μου επιτρέπεις) πως όλοι (εδώ μέσα) αντανάκλαση είμαστε ενός μεγάλου καθρέφτη που κάποιες φορές βγάζει στην επιφάνεια έναν άλλον εαυτό. Τον μέσα μας (εαυτό) τον κρύβουμε καλά.
    Θέλω επίσης να πω, πως είμαι άνθρωπος με όλες τις αντιφάσεις. Πότε σέρνεται, πότε πετά, πότε νιώθει ευτυχής, πότε γελοίος. Μην παίρνεις τις μετρητοίς τις απουσίες μου. Ειδικά αυτό το διάστημα που ήρθαν τα πάνω κάτω.
    Και ειλικρινά δεν φαντάζεσαι την δική μου ψυχοφθόρα κατάσταση.
    Εύχομαι για σένα όλα καλά!
    Στέλλα μου Καλή Κυριακή!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τώρα εγώ γιατί νιώθω πως κάτι θέλεις να μου πεις ε; Μακάρι κι εγώ να ήμουν πιο άμεση σε τέτοιου είδους αντίληψη :)

      Αννίκα μου.
      την κατάλαβα την απουσία σου και για να πω την αλήθεια (όπως είμαι πάντα ενοχική) σκέφτηκα πως κάτι σε ενόχλησε, ή βαρέθηκες και περίμενα πως με τον χρόνο θα επιστρέψεις.
      Στενοχωριέμαι πολύ που μαθαίνω πως είχες προβλήματα θέλω να πιστεύω πως ήταν από αυτά που είναι περαστικά.
      (Θα ψάξω να βρω το μεηλ σου, ελπίζω να το έχεις ανοιχτό)
      Είμαστε σαν μια μικρή ομάδα εδώ μέσα και πιστεύω πως όλοι νοιαζόμαστε για όλους.

      Ε ναι, εγώ τουλάχιστον, βγάζω ένα κομμάτι του εαυτού μου, το οποίο μάλλον με επιστρέφει στην εφηβική μου ηλικία :)
      Μ αρέσει αυτό όμως που μου δίνει αυτή η ελευθερία να γράφω εδώ μέσα, ότι γουστάρει η ψυχή μου.
      Όμως η ζωή μου περιέχει άλλους προβληματισμούς, άλλα γεγονότα, πολύ πεζά για να τα περιγράψω εδώ. Αν και αρκετές φορές έχω μοιραστεί πάρα πολλά κομμάτια του εαυτού μου εκτός από τα ας πούμε ονειρικά, έχω εκμυστηρευτεί και τα καθημερινά/ρεαλιστικά.
      Πάντα Αννίκα μου με προσοχή, φοβούμενη μήπως προσβάλλω κάποιον από τους ανθρώπους που αγαπώ. Αυτό είναι κάτι που το σέβομαι!

      Ουυ από αντιφάσεις άλλο τίποτα.
      Το δείχνω στις αναρτήσεις μου άλλωστε.

      Αννίκα μου εύχομαι όλα περαστικά, δεν θέλω να σε κουράσω άλλο

      φιλιά πολλά
      :)

      Delete
    2. Ψάχνοντας για μεηλ σου δεν βρήκα κάτι, αν θέλεις, γράψε μου εσύ.
      Αν όχι θα το καταλάβω :)

      και πάλι περαστικά

      Delete
    3. Και από εμένα, αν μου επιτρέπετε, μια θερμή ευχή στην Αννίκα μας να είναι καλά και δυναμικά παρούσα εδώ. Την χρειαζόμαστε. Φιλιά.

      Delete
    4. Στέλλα, Γιάννη σας ευχαριστώ πολύ απ' την καρδιά μου. Και για μένα είστε πολύτιμοι. Ένα πρόβλημα υγείας που χρειάστηκε άμεσα λύση, μια γρίπη επίσης επώδυνη και το κερασάκι μια υπέρταση δική μου που έφτασε τα όρια εγκεφαλικού,(22..) με μια κρίση πανικού βεβαίως-βεβαίως που με οδήγησαν στα επείγοντα τρομοκρατημένη. Ευτυχώς τέλος καλό.....και ελπίζουμε.
      Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να μειωθεί το άγχος (Γιάννη για σένα το λέω) ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε έκβαση γεγονότων (να το ακούω και γω)
      Εκείνο που κατάλαβα είναι πως δεν ζούμε με την λογική. Ίσως αν ξεπεράσουμε τον εαυτό μας βρούμε τη λύση.(λέω εγώ τώρα)
      Σας ευχαριστώ και πάλι!
      Την αγάπη μου!



      Delete
    5. Αννίκα τέλος καλό όλα καλά όταν λέμε πρέπει να νιώθουμε ευτυχία!
      Τί να πω, το δεύτερο {εσύ στα όρια, φίλος μας το έπαθε} που ακούω σχετικά με υπέρταση και η κρίση πανικού είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί.
      Ηρεμία τώρα, τσαγάκια και γαλήνη.
      Βρες ένα ωραίο χαλαρό βιβλίο να διαβάσεις..

      περαστικα, το λέμε για να συμβαίνει
      φιλιά πολλά

      Delete
  2. Χμμμμ Στέλλα μου καλησπέρα. Κερνάς λικεράκι; Φιλοσοφούσα σε βλέπω σήμερα και μ' αρέσει. Βοηθάει ο ουρανός με την καθολική νέφωση. Λοιπόν έχουμε ένα σμίξιμο και αντιπαράθεση μεταξύ επιθυμίας και δισταγμού.
    Εδώ δηλαδή βρίσκεται μια θεμελιώδης αντίθεση που πάντα είναι παρούσα στη ζωή μας. Από τις πιο μικρές ως τις πιο μεγάλες στιγμές μας. Πόσες επιθυμίες μας σκόνταψαν πάνω σε δισταγμό; Πόσες φορές καταφέραμε να τον υπερκεράσουμε; Έπρεπε να επιμείνουμε; Δεν είναι πάντα αρνητικός ο δισταγμός απέναντι σε μια επιθυμία. Δεν είναι αυτοσκοπός η ικανοποίηση άναρχα κάθε επιθυμίας μας. Φυσικά αυτό δεν οδηγεί στο "καλούπωμα", στα συρματοπλέγματα άπειρων "πρέπει" που θα χρησιμοποιήσει ο δισταγμός για να μας κατανικήσει.
    Με λίγα λόγια μια εύθραυστη και δύσκολη ισορροπία Στέλλα μου, που λύνεται μέσα στο καμίνι της ζωής.
    Σε φιλώ καλή μου φίλη.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Άλλη μια εύθραυστη ισορροπία Γιάννη μου!
      Συμφωνώ με όσα λες όμως κι αυτός ο διασταγμός είτε των άλλων είτε ο δικός μας, δεν νικιέται ποτέ. Πάντα θα τον βρίσκουμε μπροστά μας, ώστε να αναρωτιόμαστε τι κάναμε σωστό κ τί λάθος. Για αυτό επιμένω οι επιθυμίες πρέπει να είναι αμφίδρομες αλλιώς καλύτερα μόνοι μας, με καπέλο την ησυχία μας!

      κερνάω και λικεράκι, και βαρκάκι έχω για βόλτα :)
      καλά να είμαστε Γιάννη μου
      σε φιλώ
      :-)))

      Delete
    2. Στην υγειά σου Στέλλα μου!

      Delete
  3. Κάθε προσέγγιση έχει τις δυσκολίες της.
    Αυτές σε αχαρτογράφητα νερά μεγαλύτερες.
    Καλή διάθεση, ξεκάθαρη στάση,τύχη αγαθή
    και το "καθαρό αντίκρυσμα" προ των πυλών!

    Καλή Εβδομάδα :)



    ReplyDelete
    Replies
    1. Ωραία τα λες!
      Όλα αυτά ίσως αν υπάρχουν, η προσέγγιση να έρθει έτσι κι αλλιώς. Αν όχι δεν ήταν για να γίνει. Καλώς, και στις δύο περιπτώσεις.

      καλή εβδομάδα αντεύχομαι :-)))

      Delete
    2. Καλημέρα,

      . . . και έτσι μονά - ζυγά δικά μας!

      Delete
    3. Αα ναι, δικά μας φυσικά.
      :)

      καλημέρα και σε σένα

      Delete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...