«…σκέφτηκα να πιέσω τη θλίψη, να την κάνω μικροσκοπική για να μην επιστρέψει, να μην τρέξει ούτε ένα λεπτό ακόμα στις φλέβες μου και να πάψει να την περιτριγυρίζει. Να την κάνω μπάλα, μικρή μπαλίτσα, σκάγι. Να την καταπιώ.»
απόσπασμα από το βιβλίο
η κυρία με τα περιστέρια
''πλατεία διαμαντιού''
ανάρτηση LIBROFILO εδώ
Μια "αμάχη" κόντρα στη θλίψη! Μια σύγκρουση απέναντί της. Με τόσο λυρική περιγραφή. Όμορφα δοσμένη. Οι λογοτεχνικές σου επιλογές Στέλλα μου πάντα εύστοχες και πολύ επιτυχημένες.
ReplyDeleteΖεστή καλησπέρα.
Γιάννη μου φαίνεται ενδιαφέρουσα πρόταση!
Deleteκαλησπέρα κι από εμένα.
:)