''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, February 24, 2020
1 με 3
Τα πολύ πολύ πολύ ωραία πράγματα δεν περιγράφονται.
Βιώνονται!
Ναι, θα συμφωνήσω μαζί σου, κάπως έτσι έγινε :-))) Ας μην ξεχνάμε πως η ''πρώτη φορά'' πάντα είναι ιδιαίτερη και πραγματικά μένει στη μνήμη μας για πάντα πιστεύω, ''βιδώνεται'' όπως είπε κι ο Ολίγιστος πιο πάνω.
Και στο μυαλό . . . βιδώνονται!
ReplyDeleteΚαλό ξημέρωμα :)
Καλημέρα :)
DeleteΟπωσδήποτε ναι.
Αρκεί να μη συμβεί το ''στρίψιμο της βίδας'' :-)
Νομίζω πως το έχεις διαβάσει το βιβλίο (?)
Καλημερα!
ReplyDeleteΣυμφωνω απολύτως!
Ευχαριστώ Αριάδνη
Deleteκαλημέρα!
Είναι σα να λες, πως με μια τουφεκιά "έπιασες" τρία!
ReplyDeleteΚαλημέρες με πολλά γλυκά ΑΦιλάκια!
Καλημέρα Στεφανία μου γλυκιά
DeleteΝαι, θα συμφωνήσω μαζί σου, κάπως έτσι έγινε :-)))
Ας μην ξεχνάμε πως η ''πρώτη φορά'' πάντα είναι ιδιαίτερη και πραγματικά μένει στη μνήμη μας για πάντα πιστεύω, ''βιδώνεται'' όπως είπε κι ο Ολίγιστος πιο πάνω.
φιλάκια πολλά
Σωστό!
ReplyDeleteΚαλημέρα σου
Καλησπέρα Άννα μου!
DeleteΑυτά είναι τα όμορφα της ζωής μας
φιλάκια πολλά :-)))
Εννοείται! Και όποιος αντέξει άντεξε! Καλησπέρα Στέλλα.
ReplyDeleteευχαριστώ Γιάννη μου
Deleteκαλησπέρα :)
Σωστή σε βρίσκω.
ReplyDeleteΝα είσαι καλά και φιλάκια πολλά