Πίνω (επιτέλους) Γαλλικό καφέ που τον πεθύμησα απίστευτα και μάλιστα χωρίς γάλα αφού η γεύση του μου μου άρεσε καθαρή, χωρίς προσθετικά.
Άνοιξα νωρίτερα το f/b και απάντησα στο ερωτηματολόγιο σχετικά με τον κορονοιό μιας έρευνας του πανεπιστήμιο του Maryland. Δυστυχώς οι μετακινήσεις μου ήταν ελάχιστες οπότε οι απαντήσεις που δίνω είναι ενός ανθρώπου που δεν έχει έρθει σε άμεση επαφή με κόσμο τον τελευταίο καιρό.
Όμως θα έπρεπε να ρωτάει και για τα άτομα που ζουν μαζί, αν δλδ έχω μια τετραμελή οικογένεια, ναι μεν εγώ ίσως να μην έχω επαφές αλλά σίγουρα θα έχουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, είτε θα έχουν κάνει χειραψίες, είτε θα μπαίνουν σε λεωφορείο κλπ κλπ
Βέβαια αν αυτό το ερωτηματολόγιο είχε έρθει στα χέρια μου τον Μάρτιο, θα μπορούσα να απαντήσω ναι ως προς μια σειρά πολύ ήπιων συμπτωμάτων πχ ένα απόγευμα με ρίγος και δέκατα, 5 μέρες με πονάκια στην κοιλιακή χώρα, τις αμέσως επόμενες 5 μέρες ένας περίεργος πόνος εσωτερικά στο λαιμό που έμοιαζε με πόνο μυικό, και για άλλες 4-5 μέρες στη συνέχεια πόνος στο δεξί μάτι. Όλα αυτά σε μικρό βαθμό αλλά με ημερών διάρκεια και το ένα να ακολουθεί το άλλο όπως γράφω.
Μια ηλιόλουστη, δροσερή και ήρεμη Κυριακή να έχουμε :)
Καλημέρα,
ReplyDeleteΌλοι, θαρρώ, στην εποχή του Covid-19 βιώσαμε, λίγο ως πολύ, ανησυχητικά συμπτώματα και βασανιστικές υποψίες του τύπου "πάει τον αρπάξαμε τον ιό".
Μοιάζει φυσιολογικό, θα έλεγα.
Συνεπώς: Εξακολουθούμε να προσέχουμε, και περνάμε όσο πιο καλά μπορούμε.
Καλή Κυριακή,
Φιλιά :)
Ναι όλοι τα βιώσατε αλλά όχι όπως εγώ :--)))
DeleteΕκείνη την περίοδο άλλοι δυό φίλοι παραπονέθηκαν για πόνο στο μάτι, έτσι το συνειδητοποίησα όπως και όλη τη σειρά των συμπτωμάτων, όμως αυτό που είχα σκεφτεί σωστό ή λάθος δεν ξέρω ήταν πως εαν επρόκειτο για covid-19 έστω στα πιο ελαφριά του συμπτώματα τα οποία δεν ξέρω για ποιο λόγο με τόσο πανικό επάνω στο θέμα δεν βγήκαν από καμμιά μαρτυρία στην επιφάνεια, ήταν ότι δεν θα κολούσαν και άλλοι στην οικογένεια;
Άν τα πράγματα είναι όπως τα πιστέψαμε.
Αν όμως δεν ήταν;
Εγώ δεν προσέχω, γιατί δεν πάω κάπου να προσέξω και μια φορά που πήγα σε μεγάλο σουπερ μάρκετ οι αποστάσεις δεν τηρούνταν. Όπότε δεν μπορώ να γίνομαι γραφική και να βάζω τους άλλους στη θέση τους, ενώ βλέπω το χαζούλικο χαμογελάκι τους.
Όλοι συμπεριφέρονται σαν να μην έγινε ποτέ.
Κι εγώ ακολουθώ
φιλιά :)
Πάμε για μια όμορφη Κυριακή Στέλλα μου. Αισιόδοξη στις σκέψεις. Ο Γαλλικός καφές είναι η αδυναμία μου αλλά προσωπικά, χωρίς γάλα, δεν πίνω τίποτα.
ReplyDeleteΣτέλνω φιλιά και χαμόγελα.
Αγαπημένος συνδιασμός Γιάννη, ειδικά το καπουτσίνο το φρέντο αλλά και στο γαλλικό όταν τον έπινα με τους κουβάδες πάντα με γάλα.
DeleteΜου κάνει μια ελαφριά παλινδρόμηση στον καφέ πλέον, αλλά κάποιες φορές το χρησιμοποιώ.
Πίνω κι ένα γεμάτο ποτήρι γάλα κατσικίσιο τα πρωινά, τρελαίνομαι!!!
Εμείς με τον άνδρα μου ευτυχώς δεν περάσαμε κάτι ίσως γιατί μείναμε εντελώς σπίτι..να πω την αλήθεια δεν ένοιωσα φόβο, απλά πρόσεχα οταν πήγαινα στο φαρμακείο.Δεν έκανα ακρότητες ούτε έπλενα τα αντικείμενα, απλά μάσκα και γάντια έξω. Ας ελπίσουμε να γίνει παρελθόν.
ReplyDeleteΟύτε εμείς περάσαμε κάτι, Αχτίδα και δεν ξέρω αν ήταν που μείναμε εντελώς στο σπίτι ή επειδή στην χώρα μας δεν είχε πολλά, είχε λίγα και ελεγχόμενα κρούσματα, αλλά πριν το ''μένουμε σπίτι'' όλοι κυκλοφορήσαμε και με λεωφορεία πχ.
DeleteΣκέψου βέβαια και τα κορίτσια των σούπερ μάρκετς, που δεν έμειναν σπίτι! Και όλους όσους εργάζονταν.
Μια υπερβολή στο θέμα την νιώθω!
Πιστεύω κι εγώ πως ποτέ ξανά, θα δείξει όμως!
Στην αρχή μ έπιασε πανικός και δεν βγήκα από το σπίτι καθόλου.
ReplyDeleteΤί είναι αλήθεια και τί ψέμα δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Πάντως για καλό και για κακό προσέχουμε.
Καλό μήνα και φιλάκια πολλά.
Εγώ τις 15 μέρες πριν το ''μένουμε σπίτι'' μπήκα μόνη μου σε καραντίνα :)
DeleteΜας φόβησαν όμως Ρένα, πολύ.
Και τί δεν έδειξε η τηλεόραση :)
καλό μήνα, φιλιά