Πόσες επιθυμίες μπορούν να συγχωνευτούν σε μία;
Αυτό σκέφτηκα μόλις είδα μπροστά μου αυτή τη ζωγραφιά που ομολογουμένως με ενθουσίασε, αυτό το πρωινό που τα συναισθήματα μου είναι το λιγότερο ακραία. Αυτό το έχουν καταλάβει ακόμη και τα τζάμια από τα παράθυρα του σπιτιού μου!
Το πρότυπο της καλής οικογένειας. Καλοπληρωμένη εργασία, εξοπλισμένη πλήρως κατοικία, δύο ή τρία παιδιά, ροδαλά και χαμογελαστά πρόσωπα. Ανιδιοτέλεια. Κέφια και διάθεση. Ανταλλαγές επισκέψεων. Αυτά υπήρχαν, σε εποχές πριν από την κρίση και πριν από την πανδημία.
Μαζί κι εκείνη η προσποιητή ικανοποίηση ότι η πορεία ακολουθούσε με ευλάβεια το παραμύθι που στο τέλος του όλοι είχαν ζήσει καλά κι εμείς καλύτερα. Δίχως προστριβές, διχόνοιες, χωρισμούς, απιστίες! Δίχως αρρώστειες και δίχως θανάτους κυρίως και με την απόλυτη και ιδανική συννενόηση μεταξύ τους για το συνολικό καλό.
Ο πίνακας είναι εκπληκτικός! Ζωγραφική ε; Κοίτα να δεις τώρα πως το κλασικό δεν χάνει ποτέ την αξία του.
ReplyDeleteΔεν στέκομαι στα άλλα. Ξέρουμε ποιες σκέψεις γυρίζουν μέσα μας. Εσείς εκεί τα ξέρετε καλύτερα. Τα ζείτε έντονα. Δεν θέλω να γυρίζω την κουβέντα σε κάτι που σε βασανίζει και σε τρώει.
Σκεφτόμαστε θετικά, δημιουργικά. Ευκαιρία να κάνουμε, να γράψουμε πολλά.
Στέλνω φιλιά και χαμόγελα.
Κοίτα Γιάννη κι εγώ από την τηλεόραση τα ακούω.
DeleteΔεν με βασανίζει και δεν με τρώει.
Απλά θέλω να τηρώ τα μέτρα όσο μπορώ και αν μπορώ.
Όσο για τα νοσοκομεία πάντα η ίδια κατάσταση. Χρόνια τώρα. Αναρωτιέμαι πώς να νιώθουν όσοι υποστήριξαν την ιδιωτική περίθαλψη και αν τους βοηθάει αυτό σε μια τέτοια στιγμή.
Επίσης ας αναλογιστούν την ευθύνη που έχουν όσοι θεωρούσαν πριν λίγο καιρό πως δεν πρέπει να κλείσουν πχ η εστίαση ή οι επιχειρήσεις για οικονομικούς λόγους.
σε φιλώ
"Ανιδιοτέλεια" πόσο υπέροχη λέξη ε? και όταν μου αρέσουν οι λέξεις κάνω αναζητήσεις...κοίτα τι διάβασα τώρα και πόσο δίκιο έχει!!!
ReplyDelete<>
απο εδώ το είδα...
https://www.offlinepost.gr/2020/08/14/%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%B9-%CF%84%CF%8C%CF%83%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CF%84%CF%8C%CF%83/
και ήρθε τώρα μια πανδημία να ισοπεδώσει ακόμα κι αυτό..τους τσακωμούς πχ στις ουρές των υπηρεσιών...ακόμα κι αυτό..αυτά τα "δεν πρέπει" ισοπεδώθηκαν κι αυτά μαζί με τα "πρέπει"..τώρα στις ουρές των υπηρεσιών το μόνο που βλέπεις είναι τον φόβο στα μάτια των γύρω, ούτε ιδιοτέλεια ούτε μη ιδιοτέλεια...τελικά η πανδημία μας ταρακούνησε για τα καλά...τώρα τα πρέπει και δεν πρέπει μας είναι αν θα βάλουμε μάσκα, αν θα βάλουμε αντισηπτικό. Μέχρι εκεί...
περίμενε γιατί δεν βγήκε στο σχόλιο αυτό που διάβασα...κάνω πάλι αντιγραφή, το παρακάτω
ReplyDeleteΑντί γι’ αυτό όμως, αποφασίζεις να τσακωθείς με τον μπροστινό σου στην ουρά του ταμείου που δεν μπορούσε να περιμένει και απλώς όταν δεν κοίταζες, σου πήρε τη θέση. Αποφασίζεις να βρίσεις τον οδηγό του λεωφορείου, επειδή άργησε στο δρομολόγιο. Αποφασίζεις να γεμίσεις τη μέρα σου με το αίσθημα του θυμού και της απογοήτευσης για την κοινωνία που ζεις, αντί απλώς να ηρεμήσεις και να απολαύσεις το γεγονός ότι έχεις την υγεία σου. Διαλέγεις να γεμίσεις με μίσος την ψυχή σου, αντί να τη γεμίσεις με εκείνο το συναίσθημα «του έχω προσφέρει κάτι σήμερα
κοίτα τι έκανες με μια λέξη...τώρα προσπαθώ να καταλάβω αν η μη ιδιοτέλεια είναι αντίθετη με την ιδιοτέλεια και αν η ιδιοτέλεια είναι το ιδιο με την ανιδιοτέλεια..κάπως έτσι.. αχαχ
DeleteΑνιδιοτέλεια ή μη ιδιοτέλεια δεν υπάρχει καλή μου.
DeleteΌσο για τα υπόλοιπα κομμάτια του άρθρου, είναι τρόπος σκέψης και ζωής. Αρκείσαι να εστιάζεις στην όποια αυτάρκεια σου, κι αν αυτό είναι το ότι κοιμήθηκα καλά το βράδυ και ξύπνησα υγιής το πρωί, είναι πολύ σπουδαίο.
Όλα τα άλλα είναι απλώς μιζέρια και συνεχής γκρίνια! Που την διώχνουμε μακριά, όσοι μπορούμε βέβαια!
Δεν ξέρω αν υπήρξαν ποτέ τέτοιες οικογένειες. Ακόμη και στα παραμύθια υπάρχει το κακό, η φτώχεια, η ιδιοτέλεια και μόνο ο ήρωας του παραμυθιού με τους συμπρωταγωνιστές ήταν οι καλοί.
ReplyDeleteΑυτή είναι η ζωή και η οικογένεια των ονείρων μας. Εξιδανικευμένη. Γι αυτό αγαπώ τα παραμύθια, για τη νίκη του καλού πάντα.
Ανιδιοτέλεια δύσκολο να επιτευχθεί γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος και της ιδιοτελούς σκέψης πίσω από την ανιδιοτέλεια.
Δύσκολοι οι άνθρωποι Στέλλα μου και δύσκολες οι σχέσεις μας μεταξύ μας...
Καλό σου βράδυ
Στις ταινίες, στα παραμύθια και στα όνειρα μας όταν είμασταν παιδιά. Εκεί υπήρχαν!
DeleteΌσο για τις δυσκολίες τις προκαλούμε εμείς που δεν είμαστε αντικειμενικοί. Συνήθως εκ των προτέρων γνωρίζουμε αλλά για κάποιο λόγο επιμένουμε. Ίσως επειδή δεν είναι ''πιο καλή η μοναξιά''. Ίσως όμως και να είναι, ποιός ξέρει αν δεν ζήσει δυό και τρεις ζωές;
Άννα μου σε φιλώ
Πόσες επιθυμίες και πόσες σκέψεις! Εγώ πάντως δεν πίστεψα ποτέ στα παραμύθια και πάντα αμφισβητούσα το "τέλειο", το "παραμυθένιο".
ReplyDeleteΠιστεύω στο να κάνεις το καλύτερο που μπορείς και να ζεις με τον πιο ευεργετικό τρόπο! Συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό, όλα τα δύσκολα, τα άσχημα, τα ανθρώπινα.
Να 'σαι καλά Στέλλα μου! Πάντα όταν έρχομαι εδώ, οι σκέψεις σου με βάζουν σε σκέψεις και φεύγω πιο γεμάτη!
Πολλά φιλιά!
Εγώ πάλι από παιδί πίστευα στον άι βασίλη, στο τέλειο και το παραμυθένιο, μόνο που το τοποθετούσα πάντα ''κάπου εκεί έξω''.
DeleteΣ ευχαριστώ Μαρινάκι
σε φιλώ
Αν και εικόνα από παλιές καλές εποχές, είναι μια νότα αισιοδοξίας, έτσι για να ξεφύγει λίγο το μυαλό απ’ τον βομβαρδισμό των (άσχημων) ειδήσεων. Οι καιροί είναι δύσκολοι, το μέγεθος του προβλήματος τεράστιο, η κοινωνία διχασμένη (υπάρχει δεν υπάρχει) κι ο φόβος καθημερινός επισκέπτης. Ας διώξουμε τις κακόβουλες σκέψεις κι ας ελπίσουμε πως τελικά θα ζήσουν όλοι καλά κι εμείς καλύτερα.
ReplyDeleteΦιλιά Στέλλα μου καλό βράδυ!
Είναι μια εικόνα σούπερ χριστουγεννιάτικη και κάπως πρέπει να αρχίσουμε να μπαίνουμε στο mood Αννίκα μου όχι για κάποιο άλλο λόγο παρά για λίγο θετικό και γιορτινό συναίσθημα.
DeleteΚαλά αυτό το ''υπάρχει δεν υπάρχει'' απλά με εξοργίζει. Σα να να αναρωτιόμαστε αν υπάρχει η γη, ο ήλιος, το φεγγάρι κλπ
Φοβάμαι όταν νιώθω ότι δεν προφυλάσσομαι σωστά αλλά είναι αλήθεια πως μπαίνω σε γυάλα ασφαλείας. Λίγο το έχεις;
Το μόνο σίγουρο πως όλα θα πάνε καλά, κι αν δεν πάνε δεν θα το μάθουμε. Ας βγαίνουμε πάντα σωστοί στο μέτρημα.
φιλιά μαζί με την καλημέρα μου
καλό σ/κ
Το παραμύθι πάντα τελείωνε με τη φράση: Και ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα:.... Τώρα τι θα έλεγε; Και ζήσαν όσοι ζήσαν και όπως να ναι και μεις ...άστα να πάνε.
ReplyDeleteΧθες σκεφτόμουν πως τελικά αυτός που είχε πει αυτό το ''ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο χχχχχ μας'' ένα δίκιο το είχε.
DeleteΌτι ζήσαμε ζήσαμε..
καλημέρα χελώνα