dmc

 

 

Σκεφτόμουν πως κάποιοι άνθρωποι ενηλικιώθηκαν ίσως και πολύ νωρίς μέσα από μια ζωή γεμάτη  ιδιαίτερες δυσκολίες και πως αν ήμουν συγγραφέας πολύ ευχαρίστως θα τις εξιστορούσα σε κάποιο βιβλίο αν και μου φαίνεται,  το να τις ξεδιπλώσεις και να τους ξεγυμνώσεις καθαρά για το χρήμα και για το κέφι κάποιων άγνωστων  αναγνωστών που θα τις αναμασήσουν παρέα με τον καφέ τους μοιάζει με καθαρή ιεροσυλία,  κάποιοι άλλοι άνθρωποι έζησαν τόσο καλομαθημένοι και στα πούπουλα με αποτέλεσμα να παραμείνουν αιώνια παιδιά, συνήθως με μία μόνιμη γκρίνια,  παράπονα και καθημερινές απαιτήσεις σαν οι άλλοι να έχουν μόνιμα ένα αξεπλήρωτο χρέος απέναντι τους.

Δεν είναι κακό το να μένεις παιδί,  κακό είναι το να μην αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου και να συμπεριφέρεσαι σαν παιδί των γονιών σου,  παιδί των φίλων σου,  παιδί του ανθρώπου που ερωτεύτηκες,  παιδί του συντρόφου σου,  παιδί ακόμη και των παιδιών σου.  Να θρέφεις αυταπάτες πως ο χρόνος μπορεί να κυλήσει υπέρ σου χωρίς εσύ να έχεις συμβάλλει δραστικά σ'αυτό.  Και πως κάποιος άλλος θα αναλάβει όχι μόνο την ευθύνη των πράξεων του αλλά και των δικών σου. 

.

Εκτός των άλλων,  θα ήθελα να μιλήσω για το μπλε.  Το μπλε του λουλακιού,  το μπλε των καμπλαντισμένων τετραδίων,  το μπλε των ονείρων που κάναμε και σταυρώναμε τα δάχτυλα πίσω από την πλάτη για να πραγματοποιηθούν,  το μπλε της μελάνης,  το μπλε της σχολικής ποδιάς,  το μπλε στο κοτλέ φορεματάκι του 1983,  το μπλε των καραβιών,  των νησιών και των ταξιδιών,  το μπλε βελούδο που έντυνε ζεστά το πατρικό σπίτι,  το μπλε στα κεντήματα της γιαγιάς,  το μπλε καρμπόν,  το μπλε των μικροαγριολούλουδων,  το μπλε της λαδομπογιάς,  του ακρυλικού και της ακουαρέλλας,  το μπλε της πορσελάνης και του λινού τραπεζομάνδηλου,  το μπλε του τσίγκινου και του εμαγιέ,  το μπλε της νύχτας και της βάσης των αστεριών,  το μπλε των ωκεανών.

υ.γ. 1 στη φωτογραφία σε εξέλιξη άλλο ένα έργο από την μικρή μου συλλογή,  δεν θα πω περισσότερα,  ελπίζω να μιλήσω για αυτό [έκπληξη] κάπου προς τον Σεπτέμβριο,  ας είμαστε ως τότε καλά.

υ.γ. 2 Αυτές τις μικρές δέσμες από κλωστίτσες βαμβακερές και φίνες στα πιο απίθανα χρώματα της dmc που από μικρό παιδάκι έβλεπα την μαμά μου και την θεία μου να τις χρησιμοποιούν στα κεντήματα κυριολεκτικά τις λάτρευα και τις λατρεύω ακόμη.