Καθώς γύρω τριγύρω συμβαίνει μεγάλος θόρυβος, η αναζήτηση της επιλεκτικής μοναξιάς, της ηρεμίας, της ησυχίας, της ενδοσκόπησης, είναι δεδομένη. Κι όταν κατακτηθεί αυτό, όταν γίνει καθημερινή η μοναχικότητα, θυμάσαι έναν έναν τους ανθρώπους που δημιουργούσαν σαν μέλισσες αυτό τον θόρυβο και τότε έρχεται ξανά η επιθυμία να ανοίξεις εκείνη τη μεγάλη πόρτα που λέγεται κόσμος. Καμμιά φορά κάθεσαι για χρόνια έξω από αυτή την πόρτα και κάπως έτσι πληρώνεις το τίμημα των επιλογών σου.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Thursday, June 10, 2021
το τίμημα των επιλογών σου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Όλα για τους ανθρώπους είναι και δεν μοιρολατρικά το λέω.
ReplyDeleteΚαληΗμέρα Στελ!
Διαπιστώσεις κάνουμε, πολλές ανάμεσα σε άλλες ακόμη περισσότερες.
ReplyDeleteκαλημέρα Νικ.
Έτσι ακριβώς! Γι αυτό η πόρτα ας μην είναι ορθάνοικτη αλλά όχι κλειδωμένη.
ReplyDeleteΚαλησπέρα Στέλλα μου
Ναι, είναι καλή λύση αυτή αλλά νομίζεις ότι όλοι μας τηρούμε τις ισοροπίες; Ξέρουμε πώς;
Deleteκαλησπέρα άννα φλο μου!!!
Είναι πολλές οι φορές που θα χρειαστεί η επιλεκτική μοναξιά Στέλλα μου. Για να πάρουμε τις στιγμές και τα φίλτρα μας. Και μετά να ανοίξουμε πάλι την πόρτα για να βρεθούμε εκεί.
ReplyDeleteΝα στείλω τα φιλιά μου καλή μου.
Έτσι είναι Γιάννη
Deleteκαλό βράδυ!
Δέσμιοι των συναισθημάτων είμαστε Στέλλα. Είναι φορές που υψώνουμε έναν τοίχο ανάμεσα σε μας και στην πραγματικότητα, ταμπουρώνεσαι πίσω απ’ αυτόν και τρως τα πετσάκια (?) απ’ τα νύχια σου. Κι άλλες πάλι που του τραβάς μια κλωτσιά (του τοίχου) και αναζητάς τον παλμό του κόσμου. Βέβαια, λέω…καλό είναι όταν αποζητάς τη μοναξιά…να την απολαμβάνεις κι όχι να μετράς τι έδωσες, τι πήρες.
ReplyDeleteΛέω....και καλό βράδυ!
Συμφωνώ, μια μικρή ένσταση μόνο, όλα μέσα στην ίδια πραγματικότητα είναι!
DeleteΤο να απολαμβάνουμε, το οτιδήποτε και όχι μόνο την μοναξιά ή τον κόσμο γύρω μας, αλλά γενικότερα, είναι η ουσία. Όλοι αυτό επιδιώκουμε.
Μιζέρια μεγάλη να μετράς τί έδωσες τί πήρες. Το θέμα είναι να νιώθεις καλά. Ήρεμος με τη συνείδηση σου.
Και πολύ καλά κάνεις που λες :-)
καλό βράδυ
"Το τίμημα των επιλογών σου" είναι ένας τίτλος που τα λέει όλα!
ReplyDeleteΕίμαστε υπεύθυνοι για τη ζωή μας και σαν προέκταση για τις επιλογές μας!
Η μοναχικότητα και όχι η μοναξιά είναι το ζητούμενο. Στη μοναχικότητα είσαι απέναντι στη ζωή σου και αντλείς από το ψυχικό σου απόθεμα, τεράστια διαφορά από την μοναξιά που τρώει τα σωθικά πολλών ανθρώπων!
"Μιζέρια μεγάλη να μετράς τί έδωσες τί πήρες. Το θέμα είναι να νιώθεις καλά. Ήρεμος με τη συνείδηση σου" αυτό Στέλλα μου, τα λέει όλα!
"Ευλογημένος αυτός που δεν προσδοκά, δεν θα απογοητευτεί ποτέ". Βούδας, Χριστός.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν δίνεις, δίνεις για τη χαρά που αυτό σου αφήνει, αλλά δεν περιμένεις τίποτα!
ΑΦιλάκια βροχερά αλλά τόσο και τόσο ξεσκονισμένα!
Μερικοί άνθρωποι επιλέγουμε την μοναχικότητα αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θέλουμε πολλές στιγμές να την σπάσουμε. Τότε βλέπουμε κατάματα τις επιλογές μας Στεφανία, όταν αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε καλλιεργήσει μόνο ένα είφος κλίματος, ή τρόπο ζωής αν θέλεις. Επιλογή μεν αλλά όχι και απόλυτη ισορροπία η οποία πιστεύω πως βρίσκεται στο λίγο από όλα.
Deleteκαι εδώ πριν λίγο έβρεξε
φιλάκια