μια γλυκα που κολλάει στο στόμα

 

Να,  κάθομαι στη βεράντα,  χαζεύω ότι μου δίνει η νύχτα,  τα αστέρια,  τα φωτεινά παράθυρα,  τον σκούρο μπλε ουρανό,  και νιώθω το ευεργετικό αεράκι να αγκαλιάζει το σώμα μου,  προστατεύω το αυχενικό μου με ένα μαλακό,  διπλωμένο μακό μπλουζάκι τυλιγμένο γύρω στο λαιμό μου,  και σκέφτομαι πως αγαπώ τα φυτά,  τα αγαπώ να τα βλέπω να αναπτύσονται,  να βγάζουν φύλλα και λουλούδια,  λυπάμαι πολύ όταν μου πεθαίνουν κι ας μην είμαι εγώ που τα περιποιούμαι,  όμως αυτή η μεγάλη βεράντα του σπιτιού μου έχει τόσο πολύ ζέστη το καλοκαίρι και τόσο πολύ κρύο το χειμώνα και έχει και τόσο αέρα όποτε φυσάει,  πολλές φορές την ονομάζω ''βεράντα των ανέμων'', τόσο ώστε να μην μου ευδοκιμούν,  τουλάχιστον όχι στο σημείο που θα ήθελα.  Είναι δε τόσο μεγάλη που όσες γλάστρες κι αν έχω δεν είναι ποτέ ικανοποιητικός αριθμός,  από την άλλη δεν νομίζω πως θα ήθελα να την βαρύνω δημιουργώντας δάσος,  ωστόσο τα χαίρομαι κάτι μικρούτσικα μπαλκονάκια που η πρασινάδα τους ξεχειλίζει από τα κάγκελα,  το ομολογώ.  Και κάπως έτσι,  μ' αυτές τις απλές σκέψεις και αφού έχω κάνει ότι πρέπει να έχω κάνει για την ''ηρεμία''  κυρίως,  αποχωρεί ο μήνας με το πιο βαρύγδουπο όνομα,  φεύγει ο Αύγουστος,  αποχαιρετάει μ'  αυτή την ιδιαίτερη γεύση των σκούρων μωβ σύκων που κολλάνε στο στόμα και στα δάχτυλα των χεριών,  φεύγει με μια γλύκα που κανένας άλλος μήνας δεν διαθέτει,  μα ούτε όμως και τις αφόρητες δυσκολίες του. 

clickbait

 

Η αλήθεια είναι πως το netflix ουσιαστικά τώρα άρχισα να το παρακολουθώ και να μ'αρέσει σε κάπως πιο σταθερή βάση.  Το clickbait,  είναι μια απολαυστική,  αστυνομική σειρά δράσης που ολοκληρώνεται σε 8 επεισόδια.  Το ξεκίνησα με μεγάλες προσδοκίες,  το ολοκλήρωσα σε τρία μεσημέρια και δεν το μετάνοιωσα ούτε στιγμή.  Από την αρχή ως το τέλος βλέπεται με μια ανάσα.   Στη συγκεκριμένη σειρά δεν είναι μόνο το έντονο σασπένς στα θετικά αλλά και το ότι καταπιάνεται με ένα θέμα που αν δεν έχει κατά μια έννοια συμβεί,  θα μπορούσε να συμβεί σε όλους εμάς που κινούμαστε στο διαδίκτυο.  Το ερώτημα είναι,  ποιός μπορεί να κρύβεται πίσω από ένα διαδικτυακό προφίλ;  Πόσο αληθινός μπορεί είναι ένας άνθρωπος τον οποίο δεν έχεις συναντήσει ποτέ,  δεν έχεις καν ακούσει την φωνή του;  Όλοι κάποια πράγματα τα υποπτευόμαστε όμως μέχρι ποιού σημείου;  

η αίσθηση του μέτρου

 

Μ' αρέσει η αίσθηση του μέτρου,  το σπιτικό ψωμί από αλεύρι ολικής,  πάντα ο καφές,  τα τηλεφωνήματα από αγαπημένους φίλους,  να εξερευνώ τα όρια μου,  τα κίτρινα πουά σεντόνια,   η αίσθηση της ασφάλειας αλλά και το ότι έχω επιλογές,  μ' αρέσει που είμαι προσγειωμένη,  που με την Κ. ορίσαμε καθημερινή συνάντηση,  που το ρυγχόσπερμο στη βεράντα μου προοδεύει,  τα τηλεφωνήματα με τη μαμά μου,  τα φώτα στα παράθυρα γύρω μου τις νύχτες,  το ότι μαζευόμαστε στις γιορτές έστω οι τέσσερις,  ωω ναι μ' αρέσει και η Μπόνυ η μυτίτσα της και η ανάσα της,  πάντα το φεγγάρι,  ο ήλιος και τα σύννεφα,  τα φορέματα της Ν.,  τα χρώματα από τα φρεσκοπλυμμένα καινούργια αυτοκίνητα,  ό,τι βλέπω στο τετράγωνο που σχηματίζουν οι οδοί Π.,  Μ.,  Ό.  και Ι.

όνειρα

 

Καμμιά φορά έρχονται στα όνειρα μας άνθρωποι που έχουν φύγει από καιρό και είναι τόσο ζωντανά αυτά τα όνειρα που το πρωί δυσκολεύεσαι ξυπνώντας να έρθεις σε επαφή με τον κόσμο τον πραγματικό,  κι άλλες φορές πάλι χρειάζεται να κηδέψουμε ξανά και ξανά ανθρώπους μέσα μας που είναι εν ζωή αλλά δεν μας χρειάζονται πια,  μέχρι να περάσει τελείως στο μεδούλι μας πως ούτε κι εμείς τους χρειαζόμαστε για να πάμε μπροστά κι ας είναι οι μνήμες τεράστιες και ο εγωισμός,  και τα θέλω. 
 

να γράφω χαρτάκια με ευχές

  

Μ' αρέσει,  η κουβέντα με την Κατερίνα,   να μου επιδιορθώνουν τα νεανικά μου ασημένια βραχιόλια,  η βόλτα,  τα ακούσματα,  τα χρώματα στις λαικές αγορές αλλά και τα προιόντα,  οι μπλούζες μου που μουσκεύουν από ιδρώτα τον μήνα Αύγουστο,  να γράφω χαρτάκια με ευχές και μετά να τα διπλώνω και να τα βάζω σε ένα ειδικό κουτί,  να ψάχνω για πορτοκαλί κλωστή,  να την βρίσκω και να στερεώνω με τις πρώτες βελονιές ένα κομμάτι υφάσματος επάνω σε ένα άλλο,  να πλένω το πρόσωπο μου με σαπούνι και να βάζω ενυδατική κρέμα,  οι κόκκινες μαγειρευτές ντομάτες μαζί με αυγά,  τα παγωτά,  η Ρόζα του Αρκά (μόλις σκέφτηκα ότι έχει κοινά με την Β. και χαμογελάω),  τα φυτά στο μπαλκονάκι στο δρόμο μεταξύ Δελφών και Βασ. Όλγας και τα πουλιά του αλλά και όλο το σύνολο,  τα σύκα βουτηγμένα στο μέλι,  το ρυγχόσπερμο μου που βγάζει καινούργια φύλλα και απλώνεται αγκαλιάζοντας τα κάγκελα στην βεράντα,   η ώρα εκείνη του απογεύματος που δεν είναι ούτε μέρα ούτε νύχτα,  οι δημιουργικές εικόνες στις αναρτήσεις στο instagram,  να με περιμένει ένα καλό βιβλίο πάνω στο τραπέζι..

μ' αρέσει να βρίσκω πράγματα που μου αρέσουν

 

Μ' αρέσει το πρωινό ξύπνημα αλλά απολαμβάνω και τον ύπνο,  μ' αρέσει η ιδέα του ότι μπορώ να γράψω ότι μου κατέβει σε τούτο δω το blog,  μ' αρέσει η μυρωδιά από το οινόπνευμα αλλά και από το βερνίκι των νυχιών και το χρώμα του όταν είναι γυαλιστερό και κόκκινο.  Μ' αρέσει το φεγγάρι σε όλες του τις φάσεις και η ανατολή που μου φέρνει ελπίδα,  μ' αρέσει κι εκείνο το πάρα πολύ φωτεινό αστέρι,  τις νύχτες,  στον ουρανό πάνω από το σπίτι μου που ίσως είναι ο Σείριος,  μ' αρέσει να νιώθω ότι ανασαίνω όταν καταφέρνω να το κάνω σε βάθος,  μ' αρέσουν οι ταινίες στο netflix,  μ' αρέσουν οι κουβέντες με τα νέα παιδιά και να μαθαίνω τους προβληματισμούς τους,  μ' αρέσει που μου τηλεφώνησαν από το κοσμηματοπωλείο και μου είπαν πως επιδιόρθωσαν το βραχιόλι μου,  μ' αρέσουν οι μακαρονάδες με πέστο και τυρί,  μ' αρέσει να βρίσκω πράγματα που μου αρέσουν..

του 15λεπτου

 

Μπορεί να αφήνουμε πίσω μας ανθρώπους και καταστάσεις που προφανώς έχουμε για διάφορους λόγους απορρίψει ή που μας έχουν απορρίψει όμως ποτέ δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον εαυτό  μας εκείνον που υπήρξε γλυκός,  αφελής,  στριμμένος,  ευκολόπιστος,  παραμυθιασμένος,  ερωτεύσιμος ίσως!

Αυτό το να είμαστε ερωτεύσιμοι,  με ό,τι συνοδεύει αυτό είναι το μυστικό αλλά και το ποθητό.

dark

 

Είναι η πρώτη ξένη σειρά,  Γερμανική, στο netflix που με έχει ιντριγκάρει τόσο πολύ.  Την ξεκίνησα πριν δύο μέρες και βρίσκομαι ήδη να παρακολουθώ το 1ο επεισόδιο του 3ου και τελευταίου κύκλου.  Ο κάθε κύκλος αποτελείται από 8 σχεδόν ωριαία επεισόδια.  Πρόκειται για μια σειρά φαντασίας γεμάτη με πολύ δράση,  περιπέτεια και μυστήριο.  

Μπορώ να πω ότι ως αυτή τη στιγμή,  κατάφερε και κράτησε το ενδιαφέρον μου αμείωτο.  Δυσκολεύομαι να διακόψω την παρακολούθηση και ταλανίζει συνεχώς το μυαλό μου το τί θα συμβεί στη συνέχεια.  Η αλήθεια είναι βέβαια πως έχω μπερδευτεί συγχρόνως πάρα πολύ και νιώθω να ψάχνω μέσα από τα στοιχεία που μου δίνει κάθε φορά,  ώστε να λύσω τους γρίφους.  

Ελπίζω και το τέλος να με δικαιώσει,  αλλά ακόμη κι αν αυτό δεν είναι ικανοποιητικό,  θα μείνω στον ενθουσιασμό και την απόλαυση της διάρκειας.  Κι επειδή εγώ ρωτάω για να μαθαίνω,  μου είπαν πως καθώς φτάνεις στο τέλος,  θέλεις να το ξαναδείς από την αρχή για τον απλούστατο λόγο ότι θα έπρεπε να είσαι πιο παρατηρητικός,  κι αυτό με ιντριγκάρει ακόμη πιο πολύ,  οπότε θα δείξει!

τον τρόπο δε βρίσκω

 

Αυτό το -ανόητα εγωιστικό,  αυτοκαταστροφικό παιδί-  θέλεις να το τιμωρήσεις!!!

σαν τα πουλιά

 

Έχω την εντύπωση πως πάρα πολλές από τις ιδέες που γεννάει το μυαλό μου, άλλες φορές γρήγορα κι άλλες αργά φεύγουν από μέσα μου αποδυναμωμένες.  Αν δεν κάνω στο τώρα μου αυτό που σκέφτομαι,  η οποιαδήποτε ιδέα με εγκαταλείπει αφήνοντας μου μια αμυδρή θλίψη ανημπόριας.  Κι αν δεν αναλάβω την ευθύνη μου,  αν δεν παραχωρίσω τον χρόνο μου,  αν δεν κουραστούν τα πόδια μου,  η μέση μου και η πλάτη μου αν δεν έχω αυτοπειθαρχία όλες οι ιδέες γίνονται ένας κουραστικός μεν,  κοπανιστός δε αέρας του μυαλού μου. Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά από τα ταπεινά ωστόσο μεγαλεπήβολα προσχέδια που βρίσκω συνήθως γύρω μου,  σημειώσεις σε χαρτιά σχισμένα άτσαλα από κάποιο παλιό και αχρησιμοποίητο ημερολόγιο,  ένα σχήμα με στυλό εδώ,  μια μέτρηση σε ίντσες εκεί,  που όμως ποτέ δεν αρκούν στο να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί ένα ας το πούμε όνειρο.

η ''δουλειά'' με τον εαυτό σου

 

αυτό το κείμενο,  το βρήκα στην σελίδα ''διαπροσωπικές σχέσεις''  στο f/b και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον

Το να κάνεις "τη δουλειά" προσφέρει προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη . 

Θα αλλάξετε περισσότερο από όσο μπορείτε να φανταστείτε και δεν θα αρέσει σε όλους. 

Θα κάνει πολλούς να νιώθουν άβολα και θα λάβετε μηνύματα ότι η αλλαγή είναι κακή με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. 

Επειδή έχετε κάνει ΄΄τη δουλειά΄΄ σας, θα καταλάβετε ακριβώς γιατί ανταποκρίνονται με αυτόν τον τρόπο και θα έχετε κάποιες αποφάσεις να λάβετε.   

Δεν μπορείτε να κάνετε τη δουλειά για τους άλλους . 

Να το ξαναπώ. 

Δεν μπορείτε, ούτε είναι δική σας δουλειά να κάνετε τη δουλειά τους για αυτούς. 

Ξέρω ότι θέλετε να κρατήσετε τους πάντες. 

Ξέρω ότι έχετε υπέροχες αναμνήσεις μαζί. 

Ξέρω ότι οι φιλίες "υποτίθεται" διαρκούν για πάντα. 

Αλλά ..... ορισμένες φιλίες προορίζονται να διαρκέσουν όσο διαρκούν και ούτε δευτερόλεπτο περισσότερο. 

Κάποιες φιλίες σε συνάντησαν εκεί που ήσουν εκείνη τη στιγμή και σε βοήθησαν να ξεπεράσεις αυτό που χρειαζόσουν να ξεπεράσεις. 

Εκτέλεσαν την αποστολή τους. 

Κάποιες φιλίες ξεκίνησαν σε μια εποχή που η ζωή σας ήταν ένα χάος και η ενέργεια ενώνει. 

Αλλά οδηγηθήκατε σε αυτό το μέρος, όπου αποφασίσατε ότι προτιμάτε την ηρεμία. 

Δεν είναι όλοι έτοιμοι για ηρεμία την ίδια στιγμή . 

Κάποιες φιλίες ..... καλά .... ήταν απλά για πλάκα. 

Διασκεδάσατε; Ωραία ,τότε δεν υπάρχει λόγος για δράματα .

Ή όποια άλλη φιλία .

Καμία φιλία δεν χρειάζεται δράματα . 

Να είστε ευγνώμονες για όσα είχατε μαζί όταν τα είχατε. 

Κρατήστε τις ευχάριστες αναμνήσεις στην καρδιά σας και να ξέρετε ότι σας βοήθησαν να σας διαμορφώσουν όπως ακριβώς σας διαμορφώνει η δουλειά που κάνετε τώρα. 

Εξασκηθείτε στην ευγνωμοσύνη και την αγάπη για τη φιλία… για αυτό ακριβώς που ήταν και για αυτό που δεν ήταν… γνωρίζοντας ότι ήρθε η ώρα να φύγετε. 

Ο τερματισμός μιας φιλίας δεν υποτιμά αυτό που ήταν. 

Κανείς δεν πρέπει να είναι ο κακός. 

Η προσωπική ανάπτυξη και η εσωτερική αλλαγή όχι μόνο μας διαφωτίζουν για το ποιοι ΕΙΜΑΣΤΕ ... αλλά μας διαφωτίζουν για το ποιοι ΕΙΝΑΙ οι άλλοι . 

Και δεν χρειάζεται να επικρίνουμε κανέναν μπορούμε να είμαστε συμπονετικοί για τον εαυτό μας και για αυτούς. Μερικές φορές οι παλιοί ρόλοι απλά δεν ταιριάζουν πια. 

Η ανάπτυξη μας , μάς ανοίγει τα μάτια σε αυτό. 

Η ανάπτυξη , μάς ενημερώνει πότε ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε. 

Η ανάπτυξη μας κάνει να νιώθουμε άβολα, οπότε αρχίζουμε να μάς παρατηρούμε. 

Η ανάπτυξη δεν είναι πάντα μια ευπρόσδεκτη αλλαγή. 

Καθώς εξελισσόμαστε ,κατευθυνόμαστε σιγά σιγά προς έναν πιο υγιή, πιο χαρούμενο εαυτό. 

Το αξίζεις. 

Συνέχισε να περπατάς. 

Συνέχισε να δουλεύεις. 

Συνέχισε να ''μεγαλώνεις''. 

 

Πηγή :Get Grounded 

Μετάφραση :Διαπροσωπικές Σχέσεις

Να συμπληρώσω μόνο πως όταν μία σχέση τελειώνει,  θρηνούμε την ιδέα,  τα όνειρα και τις προσδοκίες που είχαμε από αυτή τη σχέση,  άρα αφορά καθαρά το δικό μας κομμάτι.  Αν εμείς αποφασίσουμε να υποτιμήσουμε αυτή τη σχέση έχουμε κάθε δικαίωμα να το κάνουμε χωρίς όμως να υποτιμούμε και τον εαυτό μας για τις όποιες προσδοκίες του.