αποσιωπητικά

 

 

Και ενώ κάποτε ολόκληρο το κέντρο του κόσμου μας ήταν οι έρωτες μας,  τώρα,  το μόνο ραντεβού που πρέπει να είμαι στην ώρα μου και για το οποίο αγωνιώ,  είναι το ραντεβού με την μικροβιολόγο μου.  

[Θα έχει πέσει (η χοληστερίνη) στα σωστά επίπεδα;  Αυτό θα το διαπιστώσω το βράδυ.]

Να πω την αλήθεια μου,  δεν με πολυνοιάζει κι ας το κάνω ''κουβέντα να γίνεται'' γιατί μέσα σε όλα τα άλλα που κατάφερα το 2021 ήταν να διορθώσω την διατροφή μου (μαζί μ'αυτή και ολόκληρο τον εαυτό μου/οκ όσο),  να το βρω,  να το χάσω και μετά (λόγω της αυξημένης χοληστερίνης) να το ξαναβρώ κι αυτό με κάνει να νιώθω υπέροχα.  Ποτέ ξανά λοιπόν,  δεν θέλω να βάλω στο στομάχι μου φαγώσιμα που δεν μου χρειάζονται.  Τελεία!

***

Το τοπίο συνεχώς αλλάζει και μάλιστα κάποιες αλλαγές μοιάζουν συγκλονιστικές.  Από μικρά παιδιά ξέραμε,  τις περιμέναμε,  κάναμε πως το ξεχνάμε,  αλλά να που βρίσκονται μπροστά μας.  Οι άνθρωποι που γνωρίσαμε κάποτε,  φεύγουν.  Τα μπαλκόνια όπου συνηθίσαμε να τους βλέπουμε να κάθονται για να καπνίσουν ένα μερακλίδικο τσιγάρο ή να φάνε μια φέτα δροσερό καρπούζι,  δεν υπάρχουν πια.

***

Το σκέφτηκα να σου τηλεφωνήσω να ξέρεις.  Μα μετά είπα πως αφού σου συνέβει ένα τόσο σοβαρό γεγονός θα έπρεπε να το έχεις κάνει ήδη εσύ.  Δεν ξέρω αν θα ήταν μια ευκαιρία.  Ξέρω πως κουράστηκα να κυνηγάω κάτι που δεν γνωρίζω καν πως να το ονομάσω.  Αυθόρμητα θα έλεγα,  πως έκανες πολύ καλά.  Αποδεικνύεται καθημερινά,  περισσότερο όσο περνούν τα χρόνια, ο χαρακτήρας σου,  ο χαρακτήρας μου,  ο χαρακτήρας όλων μας.  Έτσι,  είναι ωραίες οι ''τελείες''  όταν μπαίνουν εκεί που πρέπει να μπουν.  Μαζί με μια μεγάλη,  τεράστια ''παύλα''  μάλιστα.  Για μεγαλύτερη ,  καλύτερη οριστικοποίηση.  

***

Πώς γινόταν πάντα μα πάντα να βάζω αποσιωπητικά;