Δεν ξέρω πως βρέθηκα να κουβαλάω ολόκληρη θάλασσα στην πλάτη μου, τριγύρω ηρεμία και γαλήνη, κάποιες γνώριμες φωνές στο βάθος,
με είδες;
σε είδα!
τότε γιατί δεν με ξύπνησες;
Ήταν Τετάρτη!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
μια άλλη
Είτε το αποδεχόμαστε είτε όχι, με γκρίνια ή με γέλιο, με χαρά ή με λύπη, με τρυφερότητα ή κακία, το περιμέναμε είτε όχι, το ονειρευόμ...
Στέλλα μου σου στέλνω την αγάπη μου, ελπίζω.. ελπίζω να συναντηθούμε ξανά.. αχ! αυτός ο coovid!!! Τον μίσησα!
ReplyDelete