Δεν ξέρω πως βρέθηκα να κουβαλάω ολόκληρη θάλασσα στην πλάτη μου, τριγύρω ηρεμία και γαλήνη, κάποιες γνώριμες φωνές στο βάθος,
με είδες;
σε είδα!
τότε γιατί δεν με ξύπνησες;
Ήταν Τετάρτη!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
λευκό λουλούδι
Δεν μ' ενδιέφερε ποτέ να γράψω κάτι που να γίνει κατανοητό από τους άλλους, ίσα ίσα τα μπερδεμένα και τα ακατανόητα έδιωχναν το κοκκί...
Στέλλα μου σου στέλνω την αγάπη μου, ελπίζω.. ελπίζω να συναντηθούμε ξανά.. αχ! αυτός ο coovid!!! Τον μίσησα!
ReplyDelete