Να σπάσουμε τη σιωπή μας, να ζητήσουμε τη ''συγνώμη'' που δεν προφέραμε στον χρόνο που έπρεπε, να δηλώσουμε πως ''τόση ήταν/είναι η αντοχή μας'', τα λυπημένα βλέμματα να γίνουν τρυφερότητα, φροντίδα και αγκαλιές, να πάνε να χαθούν τα υπονοούμενα, τα εννοείται, τα υποκριτικά χαμόγελα, τα γιατί εγώ κι όχι εσύ, τα σφιγμένα χείλια, το ύφος ''δε με μέλλει''!
Κανείς να μην αποκαλύψει κάτι γιατί τίποτα δεν θα έχουμε να κρύψουμε.
Πόσο ειλικρινής μπορείς να είσαι; Λίγο; πολύ; καθόλου;
Έχει μια ελευθερία η αλήθεια, μα πρέπει και τα δυό να τα λαχταράς.
Το ίδιο και την επαφή!
Ει ψιτ σου ψυθιρίζω όπως όταν είμασταν έφηβοι στο αυτί! Θέλει συνέπεια, μπορείς;;;
Ναι μωρέ, με την αλήθεια τής αθωότητας ενός μωρού! Τόσο απλά..🐰🌼
ReplyDeleteΤί είπες τώρα Πέτρα!
DeleteΤην αλήθεια της αθωότητας ενός μωρού!!!
Αυτό ακριβώς..
Τόσο απλά..
💖
DeleteΘα συμφωνήσω Στέλλα μου με όλα όσα λες παραπάνω, το να είσαι συνεπής είναι μία παραπάνω αξία για σένα τον ίδιο πρώτα σαν άνθρωπο και ναι, η αλήθεια είναι ελευθερία!!!
ReplyDeleteΝα περνάς όμορφα με ότι κάνεις φιλιααα 🌼