Ήδη, στις κουβέντες μας, μαζί με το καφεδάκι, αναφέρουμε το καλοκαίρι.
Μια δεκαετία πριν, το 2012, πηγαίναμε μετά το νησί κάθε μέρα στην πιο κοντινή θάλασσα, 30 λεπτά έξω από την πόλη. Κάθε μέρα. Μετά το νησί.
Κάθε χρόνο, τα σχέδια μας, γίνονται όλο και στενότερα!
Και πολύ καλά κάνετε Στέλλα μου! Το άρωμα του καλοκαιριού, παρά τις σφοδρές και ανεξήγητες παλινδρομήσεις του καιρού, αρχίζει να διαχέεται στον αέρα, αλλάζοντας τη διάθεσή μας.
ReplyDeleteΤην καλησπέρα μου.
Τα σχέδια μας πρέπει να μοιάζουν με τη θάλασσα στα νησιά, να είναι ανοιχτά, να απλώνονται σα χάρτες θυσαυρού κάτου απ' το βλέμμα του ήλιου, να γεννούν καινούργιες διαδρομές, κι όσο περνούν τα χρόνια να προσθέτουμε κι άλλες εικόνες στην ψυχή μας...
ReplyDeleteΚαλό καλοκαίρι!!!
Εε.....αγόρια όμορφες οι σκέψεις σας, αλλά προσγειωθείτε. Με τις τιμές της βενζίνης, μας βλέπω για μπάνιο .....στη μπανιέρα.
ReplyDeleteΣτέλλα μου φιλιά! Καλό Σ/Κ