γράμματα και χάρτες

 

Από τη μια τα ταξίδια του νου κι από την άλλη η ασφάλεια (?)  μιας καθημερινής ρουτίνας. 

Έχω πολλούς φακέλους κρατημένους στο πιο προσωπικό μου συρτάρι,  αυτό του κομοδίνου μου,  όμορφους,  χρωματιστούς με εικονογραφημένα γραμματόσημα από Ν.Ζηλανδία,  από Αυστραλία,  από Γερμανία.  Τότε,  ελλείψει άλλων δυνατοτήτων η αλληλογραφία σπαρακτική έφτανε από τη μια άκρη στην άλλη.  Σας νοσταλγώ,  Τώρα θα έχεις μεγαλώσει,  Μια αγκαλιά από εδώ μακριά,  Σου στέλνω αυτό το δωράκι,  μπορεί να είναι μικρό αλλά είναι με αγάπη,  Δεν σας ξεχνώ,  Πώς είναι τα πράγματα στην πατρίδα,  Ίσως το καλοκαίρι μπορέσουμε να έρθουμε,  Ερχόμαστε μόνιμα πια..  κανείς ευτυχώς (?) δεν έμεινε στα ξένα.

Άλλες εποχές οι σημερινές που μέσα από ένα video εκείνης της στιγμής μόνο που δεν αγγίζεις τον άλλον,  σχεδόν όμως είσαι εκεί!