διαφορές

 

Ένα βράδυ,  με πλησίασες στο μπαλκόνι και μου λές -ξέρεις πού είναι η πούλια;-  Σου την έδειξα και γέλασες.  -Πού τα έμαθες εσύ αυτά;-  ρώτησες.

Χθες,  μου είπε,  πως μόνο εγώ κι εσύ τα αρέσαμε αυτά.  Να χαζεύουμε δηλαδή τα αστέρια,  να κοιτάμε το φεγγάρι.  Δηλαδή εγώ γιατί εγώ απέμεινα.  Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να μην  έχει πει ποτέ -ουάου δες,  ο ήλιος δύει και τα χρώματα στον ουρανό είναι πανέμορφα;- ή -κοίτα πόσο καθαρό φαίνεται το στερέωμα σήμερα- ή -δες το φεγγάρι πως σκάει πίσω από το βουνό υπέρλαμπρο-.  Ένα πρωινό,  στην ίδια βεράντα,  την φώναξα να δει μια υπερπαραγωγή ανατολής.  Μου είπε -α δεν μ'ενδιαφέρουν εμένα αυτά- αντιλαμβάνομαι αυτό που σε τράβηξε σ'αυτή τη γυναίκα,  ήταν όμως πολύ περισσότερες οι διαφορές!  Αλλά κάπως έτσι δεν συμβαίνει πάντα;