Tuesday, July 26, 2022
του κήπου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Οταν ζούσα στην Αθήνα, είχα μια ξεχωριστή τσάντα στο αυτοκίνητο
ReplyDeleteγια τα λουλούδια που συχνά-πυκνά έφερνα στο σπίτι.
Τα τελευταία 14 χρόνια ζω με κήπο στην εξοχή
και αρκετά αγριολούλουδα στην περιοχή.
Η ξεχωριστή τσάντα αποσύρθηκε και έμεινε αυτή με παρόμοιο περιεχόμενο
με της δική σου,εκτός της βεντάλιας :)
Δεν μπορώ να τους στερήσω τον φυσικό τους χώρο..
Ολα είναι σχετικά,νομίζω..
Καλό απόγευμα να έχεις!
Λενιώ, 61 χρόνια ζω στο κέντρο της πόλης. Κήπο είχε το σπίτι της γιαγιάς μου. Στο χωριό. Η μάνα μου κουβαλούσε κλαδιά με πασχαλιές τον Απρίλη. Δεν μου άρεσε που έκοβε τα λουλούδια. Κι εμένα μου αρέσουν στον φυσικό τους χώρο. Εκεί τους αξίζει. Δεν έχουμε το δικαίωμα να πειράζουμε τα πάντα. Όπως και κάποια αντικείμενα πχ στο σπίτι της μητέρας μου, θέλω να τα βλέπω εκεί που είναι χρόνια. Στο δικό μου σπίτι αλλάζουν εντελώς τα συναισθήματα μου απέναντι τους.
DeleteΑα στην τσάντα μου υπάρχει κι ένα κινητό αν και δε το παίρνω μαζί μου πάντα.
Σ ευχαριστώ για το πέρασμα :)