''μέλι''

 

 

Παλιότερα,  πίστευα ότι κάπου υπάρχει το ''μέλι'' κι εγώ απλά πρέπει να ψάξω να το βρω,  την σημερινή εποχή δεν νιώθω να υπάρχει πουθενά ''μέλι'',  ούτε κρυμμένο,  ούτε φανερό,  παρά μόνο στο βάζο, στο γωνιακό ντουλάπι της κουζίνας μου, αγορασμένο πρόσφατα από το σούπερ μάρκετ.  Λέω ψέμματα,  πράγμα που δεν συνηθίζω,  παρά μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης και μεγάλης ανάγκης.  Φοβάμαι!  Πως κάτι θα συμβεί,  κάτι θα πάει στραβά,  κάτι θα παρεξηγηθεί και θα χάσω την αγάπη και το ενδιαφέρον των ανθρώπων.  Έχει μια τόση δα μικρή βάση αυτό, αλλά ανήκει σε ένα ξεχασμένο παρελθόν.  Χαζεύω τα μαγαζιά καθώς κάνω βόλτα στο κέντρο,  θυμάμαι πως κάποτε,  κάπου στο 1995 χρονολογικά,  είχα άγνοια κινδύνου.  Καμμία επαφή με οικονομικά!  Σήμερα και να με πλήρωναν δεν θα έφτιαχνα μαγαζί εκτός κι αν είχε σχέση με φαγητό και βρισκόταν στην αγορά αλλά και πάλι δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κουβαλήσω όλο αυτό το άγχος και το καθημερινό βάρος,  παλεύοντας μέσα από τρεις τοίχους και μια βιτρίνα,  με τα γούστα και τη νοοτροπία του κάθε τυχόντα.