Η αναδρομή στο παρελθόν, ένα παλιό τραγούδι, κάποιες σκέψεις γραμμένες σε παλιά κι αγαπημένα blogs, μια μνήμη που έρχεται στο μυαλό μου ξαφνικά, μου θυμίζει πόσο ίδια είμαι και συγχρόνως πόσο εκπληκτικά έχω αλλάξει. Θαυμάζω τον εαυτό μου για αυτό!
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το αλάτι κι μπαμπάς μου
Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι. Ήμουν πολύ μικρή, όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...
No comments:
Post a Comment