Έσπασε το γυαλί, μου έλεγε σήμερα μια φίλη, καθώς μου μιλούσε για ένα οικείο και αγαπημένο της κάποτε πρόσωπο. Δεν έχω πια τα ίδια συναισθήματα που ένιωθα παλιά! Συμβαίνει της απάντησα. Και μάλιστα θα έλεγα πως το σπασμένο γυαλί θα μπορούσε να μοιάζει και με ένα χαλασμένο κλειδί, που δεν λειτουργεί πια, δεν κάνει την δουλειά που έκανε έτσι ώστε να επαναφέρει συναισθήματα που έχουν αλλάξει. Κρύωσε η ψυχή μου, είπε η φίλη και ήταν εμφανές ότι το έλεγε με πόνο.
Δυστυχώς, είναι μέρος της ζωής. Αλλάζουμε εμείς, αλλάζουν οι άλλοι, αλλάζουν τα όρια και η ανοχή μας και έτσι πολλές σχέσεις (φιλικές, ερωτικές, συγγενικές, κ.α.) χαλάνε. Μας μένει η ελπίδα πως ότι γίνεται, συμβαίνει για καλό και συνεχίζουμε παρακάτω πιο συνειδητοποιημένοι και ανάλαφροι.
ReplyDeleteΣτέλλα μου, στέλνω ολόγλυκο φιλί και ευχές και καλό απόγευμα.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν υπάρχει γυαλί. Αν αγαπάς κάποιον δεν λογαριάζεις μια σπασμένη βιτρίνα που στέκεται ανάμεσά σας. Ακόμα και αν υποχωρείς εσύ μόνιμα. Ή αγαπάς ή όχι, τέλος! Όσον αφορά το κλειδί, ναι! Εκεί, χρειάζεται ανασκευή στο κλειδί για να ανοίξεις τις σκουριασμένες πόρτες, που μπήκαν ανάμεσά μας. Την καλησπέρα μου, Στέλλα.
ReplyDelete