Το πρωινό μου, ψωμί ολικής δικό μου, ταχίνι, μέλι και κατσικίσιο γάλα, το τρώω μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, χθες για πρώτη φορά αφού έφαγα και μετά, τον έκλεισα, δεν άνοιξα το κινητό, είπα για να δούμε τί θα προκύψει, αποτέλεσμα είχα μια λίστα με δουλειές τις οποίες και έκανα, το μυαλό μου ήταν συμμαζεμένο, είχα ανοιχτή τηλεόραση για συντροφιά (παρέα με την τηλεόραση πάντα κάνω παράλληλα πράγματα, το ραδιόφωνο δεν μ'αρέσει), πήγα και για περπάτημα/βόλτα στην παραλία. Το κινητό και το laptop τα άνοιξα στις 7 το απόγευμα κι έπεσα με τα μούτρα. Δύσκολο αλλά μπορεί να γίνει. Κοιμήθηκα και το βράδυ σαν πουλάκι!
Μωρέ, μιά χαρά γίνεται, και η κάθε μέρα παίρνει κι άλλες διαστάσεις. Στο ταξίδι πχ, όχι μόνο δεν είχα σχέση με τα σόσιαλ, αλλά δεν μάθαινα και ειδήσεις, και ήταν τόσο ωραία η ζωή! 😊
ReplyDeleteΥ.Γ Γι' αυτήν εδώ την εικόνα σού έγραψα στο άλλο σχόλιο 😉 Τα φιλιά μου!