Με παρασύρει η γενική χαρά αυτές τις μέρες, με κάνει να νιώθω πως βρίσκομαι στο έλκυθρο δίπλα στον άι βασίλη και μας τρέχουν δε ξέρω κι εγώ πόσοι τάρανδοι. Είναι μόνο το θετικό συναίσθημα, χωρίς να υπάρχει το πριν και το μετά, είναι το τώρα κι αυτό διασκευασμένο στο πνεύμα των ημερών. Είναι ένα τώρα δίχως -θέλω- -επιθυμώ- είναι ένα τώρα πλήρες. Και η παραμικρή διάθεση για έλεγχο απομακρύνεται γλυκά και απαλά. Νομίζω πως τη φετινή πρωτοχρονιά, αυτό το συναίσθημα ήταν πιο έντονο από ποτέ.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, January 02, 2023
ε-υ-τ-υ-χ-ί-α
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Καλή χρονιά Στέλλα μου. Μακάρι το 2023 να 'ναι φιλότιμο με τις χαρές του.
ReplyDeleteΠολλά φιλιά :)
Καλή χρονιά Μαρίνα με ότι επιθυμείς!!!
DeleteΌμορφες στιγμές αυτογνωσίας με μια εσωτερική γαλήνη! Είναι το φως της ψυχής που όσο τη σκαλίζεις τόσο δυναμώνει. Έτσι να είναι όλο το χρόνο Στέλλα!
ReplyDeleteΚαλημέραα!
Φιλιά! ♥
Καλησπέρα Αννίκα μου
Deleteφιλιά!!!
Με μιά ακόμα υπέροχη εικόνα, που καμιά φορά είναι η ευτυχία✨⭐✨⭐
ReplyDeleteΤα διάβασα όλα τα σχόλια σου Πέτρα, σου γράφω εδώ, ναι και το καφεδάκι είναι μια από τις μεγαλύτερες ευτυχισμένες στιγμές, μοναχικές ή με φίλους. Φιλιά!!!
Delete