Κάπως έτσι, έρχεται η στιγμή που τα νέα για το σκυλάκι σου δεν είναι αυτά που θα ήθελες. Υπέρηχος, παρακέντηση, κυτταρολογικές και μετά τί;
Μερικές φορές, το ένα διαδέχεται το άλλο λες και κάποιος μας κάνει βουντού!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Ωωωω τι κρίμα!! Πολύ στενοχωριέμαι για όλα αυτά και για τα σκυλάκια που τα αγαπώ πολύ. Να ευχηθώ τα καλύτερα. Δώσε του ένα φιλάκι από μένα
ReplyDeleteΘετικές σκέψεις μόνο...Να σαι καλά
Της το έδωσα, σου το ανταποδίδει. Κι εμείς έχουμε όλοι στενοχωρηθεί. Σ ευχαριστώ Άννα μου
DeleteΚαι από μένα μια μεγάλη αγκαλιά, Στέλλα μου. Και πολλά πολλά τα φιλιά μου και την αγάπη μου. Ξέρω την αίσθηση από όλο αυτό. Είναι τα ψυχοπαίδια μας τα σκυλάκια μας. Είναι μέρος απ' την καρδιά μας. Εύχομαι να πάνε όλα καλά κορίτσι μου.
ReplyDeleteΓιάννη σ ευχαριστώ. Ξέρω πως καταλαβαίνεις.
DeleteΚαλό απόγευμα!!!
Και καλή δύναμη κορίτσι μου.
DeleteEύχομαι να πάνε όλα καλά Στέλλα μου και οι κυτταρολογικές εξετάσεις να είναι καλές. Κάτοχος κι εγώ διπόδου εδώ και οχτώμιση χρόνια κατανοώ το άγχος σου...
ReplyDeleteΕίναι μέρος της ζωής και της οικογένειάς μας παρόλο που κάποιοι ίσως θεωρούν τραβηγμένο αυτό που είπα. Είναι πιστοί μας σύντροφοι που μοιράζουν απλόχερα την αγάπη τους.
Καλό απόγευμα :)