Δεν είναι τα χρόνια που περνούν και χάνονται, είναι ότι μέσα στον καθένα μας υπάρχει ένα παιδί που πάντα θα θέλει να κλέψει μια κουταλιά από το βάζο με το γλυκό που είναι κρυμμένο σε κάποιο ντουλάπι.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
γιατί οι άνθρωποι είναι κάπως έτσι
"Με αγαπάς;" ρώτησε η Αλίκη. «Όχι, δεν σε αγαπώ» απάντησε το Λευκό Κουνέλι. Η Αλίκη συνοφρυώθηκε και ένωσε τα χέρια της, όπ...

No comments:
Post a Comment