Είναι περίεργο, το πώς ο Σεπτέμβρης καταβροχθίζει το καλοκαίρι, όσο περίεργο το ότι οι αμέτρητες υποσχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, με λόγια και με πράξεις, το σ'αγαπώ, το σε έχω ανάγκη, το δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, ακυρώνονται μέσα από μια και μοναδική πράξη, έναν και μοναδικό λόγο, μια μικρή λεξούλα που πιθανόν δεν θα γίνει αποδεκτή. Ένα τόσο δα μικρό λάθος καμμιά φορά καταπίνει μια ολόκληρη ζωή! Ωστόσο, αυτός ο Σεπτέμβρης, συνεχίζει και κρύβει μέσα του αισιοδοξία και ελπίδα για μια νέα αρχή, στην οποία πάντα θα πιστεύουμε και πάντα θα στηριζόμαστε εμείς οι αθεράπευτα ρομαντικοί.
Ο κόσμος μας όμως, έχει φτάσει στο τέρμα του, όταν πετιούνται άνθρωποι από τα πλοία δεν έχει πιο κάτω. Και πάντα λέμε ότι όταν πιάσουμε πάτο κι άλλο πια δεν έχει, εκτιναζόμαστε ψηλά με στόχο την άνοδο αλλά πολύ φοβάμαι πως θα βρεθούμε ακόμη πιο χαμηλά από όσο φανταζόμαστε πως υπάρχει.
Δροσιά, συννεφιά και καφεδάκι με καλή παρέα και βροχή. Κι όταν λέω παρέα, νιώθω όλη τη συγκίνηση που θα προκαλούσε σε έναν άνθρωπο αυτή η λέξη. Γιατί όταν μάθεις στο ''μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα) θέλει πάρα πολύ προσπάθεια να αποδεχτείς την διαφορετική νοοτροπία αλλά και τα ανθρώπινα ελαττώματα! Κι αυτό δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, κατακτιέται βήμα βήμα, σκαλί σκαλί.
Καλησπέρα.
ReplyDeleteΜε βροχή σήμερα και στην Αθήνα.Να καταλάβουμε φθινόπωρο.
Συμφωνώ για την αισιοδοξία και την ελπίδα που κρύβει ο Σεπτέμβρης.
Στέλνω τραγούδι.Με υπέροχους στίχους.
https://www.youtube.com/watch?v=XWDhXyJaFCQ
I guess the end is near
The reasons now are clear
Still it seems strange somehow to fall in love
Only to find that love is not enough
Like a cigarette in the rain
A single drop would stop the flame
We were lovers, but we were never friends
I should known that it won't end
When the first dawn came
Like a cigarette in the rain
What a cruel twist of fate
To watch our love turn to hate
All of the arguments, the needless fights
Nothing in common, but our sleepless nights
Like a cigarette in the rain
A single drop would stop the flame
We were lovers, but we were never friends
I should known that it won't end
When the first dawn came
Like a cigarette in the rain
Heard the thunder miles away
Didn't think that it work out this way
The storm and it rained all night
Washed away your love before the morning light
Like a cigarette in the rain
A single drop would stop the flame
We were lovers, but we were never, never friends
I should known that it won't end
When the first dawn came
Like a cigarette in the rain
Like a cigarette in the rain
Το ακούω τώρα! Είναι ωραίο τραγούδι αλλά οι στίχοι συγκλονιστικοί. Είναι πολύ δύσκολο ο έρωτας να μη συνυπάρχει με την φιλία, τον σεβασμό, την εκτίμηση. Να μπορεί να σβήσει με μια σταγόνα βροχής, με μια λάθος λέξη ή με ένα ''κουράστηκα'' πόσο ψυχοφθόρα είναι αυτή η σχέση για μένα.
DeleteΩστόσο ξεπερνιέται και ανοίγονται νέοι ορίζοντες βοηθούμενοι από τις παλιές εμπειρίες.
https://www.youtube.com/watch?v=yagO50i6O5E
Κι αυτό που μου αφιερώνεις πάντα to the point αλλά κι αυτά που ακολουθούν όλα ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ά.
Καλό απόγευμα σου εύχομαι, όσο καλό μπορεί να είναι με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Πλέον θα φοβόμαστε πραγματικά μη μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι. Μπορεί να συμβούν τα πάντα και δεν είμαστε έτοιμοι για τίποτα.
Αλλά κι αυτό ε κ π λ η κ τ ι κ ό!!!
https://www.youtube.com/watch?v=hmPbCmW615I
:-)
Καλημέρα.
DeleteΠολλές φορές σου έχω γράψει ότι τα κείμενα σου είναι τόσο τρυφερά και τόσο συναισθηματικά που μου θυμίζουν και δικές στιγμές,καταστάσεις που κατά κάποιον τρόπο έχουν "χαράξει" μέσα μου κάποια πράγματα που δεν μπορώ πάντα να περιγράψω.
Ψυχοφθόρες είναι οι περισσότερες σχέσεις πλέον.
Οταν αγαπάς πραγματικά και αισθάνεσαι πολλά για εναν άνθρωπο δεν "κουράζεσαι" ούτε σβήνεις όσα έχεις ζήσει μαζί του τόσο εύκολα.
Οι μουσικές σου επιλογές πολύ ωραίες και οι 2.
Επειδή φέτος έχω κουραστεί παρα πολύ με διάφορα που ευτυχώς τα διαχειρίζομαι μέχρι στιγμής αρκετά καλά ακούω και μουσικές σαν αυτή :
https://www.youtube.com/watch?v=nPNOvIWiq_0
(εχει παράξενη εισαγωγή,μετά τα 0,55 ' αρχίζει)
https://www.youtube.com/watch?v=HZcaZcxqlI4
https://www.youtube.com/watch?v=Qssud2I3nkI
Δεν αγαπώ την μουσική τόοοσο πολύ που να μπορώ να ακούω ώρες ασταμάτητα. Όμως κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες έχω αγαπήσει τραγούδια γιατί τα έχω συνδιάσει με πρόσωπα ή καταστάσεις ή ακόμη και ταινίες που μου άρεσαν πολύ. Μ' αρέσει πολύ δε, όταν η μουσική έρχεται σε μένα, όπως καλή ώρα τώρα. Ακριβώς αυτό μ'αρέσει, που δεν ξέρω τί θα ακούσω, δεν ξέρω ποιό θα είναι το επόμενο κομμάτι κι αυτό περιέχει μια έκπληξη.
DeleteΠολύ, πάρα πολύ μου άρεσαν οι επιλογές σου, ήταν ότι έπρεπε για αυτό το πρωινό σαββάτου, μου έβγαλαν σκέψεις και συναισθήματα που μάλλον έψαχναν την αφορμή να ξεπηδήσουν.
Το ένα καλύτερο από το άλλο, δεν θα μπορούσα να διαλέξω μόνο το ένα ή το άλλο.
Κι αυτό από μένα, το διάλεξα λόγω τίτλου, the truth. Μακάρι να είχαμε περισσότερες αλήθειες στην ζωή μας. Νομίζω πως η ειλικρίνεια θα έσωζε τον κόσμο μας από πολλά δεινά.
καλημέρα Μάριε
καλό σ/κ
:-)
Μόλις παρατήρησα ότι δεν έγραψα το link που οδηγεί στη μουσική
Deletehttps://www.youtube.com/watch?v=QLS3l7f-7zM
Ο Chris Rea είναι υπέροχος στα περισσότερα τραγούδια του.
DeleteΕυχαριστώ πολύ!!!!!
Δεν μού άρεσε καθόλου αυτό το απότομο της πτώσης του καιρού. Ακολουθεί αυτήν τη γενικότερη ακραία συμπεριφορά της φύσης, τελευταία. Δεν μπορείς να προετοιμαστείς, να προσαρμοστείς.
ReplyDeleteΌσον αφορά τα συμβαίνοντα γύρω μας, Στέλλα μου, όχι δεν υπάρχει πάτος. Μια άβυσσος είναι από κάτω μας, μια άβυσσος παρακμής, στην οποία αφηνόμαστε να χωθούμε, μοιραίοι, άβουλοι, παραιτημένοι αλλά και σοβαρά συνένοχοι.
Την καλησπέρα μου.
Αν αληθεύει Γιάννη ότι έχει πέσει τόσο νερό σε μια μέρα όσο στο Λονδίνο θα έπεφτε σε ένα χρόνο τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά και είναι θέμα χρόνου να συμβούν πράγματα για τα οποία ποτέ δεν θα είμαστε έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε.
DeleteΜια καλή μου φίλη σήμερα μου έλεγε πως πιστεύει πως αυτές οι περίεργες και αρρωστημένες αντιδράσεις των ανθρώπων άρχισαν να γίνονται μετά από τα lockdown και τον κορονοιό. Εγώ θα πήγαινα και λίγο πιο πίσω εκεί κάπου στο 2012. Μας %$&^&*!
Καλησπέρα κι από μένα
πολύ χάρηκα για την παρουσία σου
και για το σχόλιο σου