Όταν είσαι ''ξένος'' μέσα σε μια ομάδα πραγμάτων ή ανθρώπων, όταν δεν είσαι ομοειδής στο σύνολο, αργά ή γρήγορα είτε θα σε αποβάλλουν είτε θα παραιτηθείς από την φαντασίωση πως αυτό που κάνεις ή είσαι, σου ταιριάζει.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
και ωωπ..ήπια το καφεδάκι μου και πάω για facebook και instagram που μας έγινε συνήθειο τελικά...για να γράψω τελευταία δεν με βλέπω οπότε θα περνώ να σας διαβάζω για να είμαι και εντός συνόλου του blogger που μου αρέσει
ReplyDeleteΜας αρέσουν δικαίως (έτσι όπως είναι πια η ζωή μας) το facebook και το instagram, αλλά βλέπω πως πολλές φορές εγώ δεν μπορώ εκεί που πρέπει να βάλω όρια. Εννοώ πως αν πω ότι κάτι μ'αρέσει πέφτω με τα μούτρα, μέχρι να βαρεθώ εγώ ή να με πετάξει το σύστημα έξω. Μερικά πράγματα είναι εθιστικά!
DeleteΝα είσαι όπου και όπως σου αρέσει.
Κι εκεί που όταν θα το σκέφτεσαι δέκα χρόνια μετά θα λες άξιζε και δεν θα το έχεις μετανοιώσει
καλό βράδυ :)