Σήμερα, η κατακόκκινη μπλούζα μου και μια αγκαλιά από κλαδιά έλατου και γκι έκαναν κάποιους ανθρώπους να χαμογελάσουν! Ίσως να έμοιαζα και με ξωτικό, ποιός ξέρει.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
λευκό λουλούδι
Δεν μ' ενδιέφερε ποτέ να γράψω κάτι που να γίνει κατανοητό από τους άλλους, ίσα ίσα τα μπερδεμένα και τα ακατανόητα έδιωχναν το κοκκί...

Πολύ ωραία εικόνα με το σκίουρο!
ReplyDeleteπραγματικά!!!
ReplyDelete