Είναι δύσκολο, να πεις σε 10.000 ανθρώπους 1-2-3 λάθη σου και να μην σου επιτεθούν. Πετροβολείστε με, στείστε με στον τοίχο. Σκίστε μου τα ρούχα, αφήστε με γυμνή και μπήξτε τα νύχια σας στις σάρκες μου. Κανένας τους δεν μπορεί να μπει στη θέση μου. Κανένας τους δεν θα καταλάβει πως ένα ανώριμο παιδί μπορεί να κάνει ό,τι του κατέβει χωρίς να διαισθάνεται τον κίνδυνο του τί κάνω τώρα; Τί αντίκτυπο θα έχει αυτό; Πόσο θα μου κοστίσει αύριο μεθαύριο;
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Sunday, September 22, 2024
με τον καφέ μου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
No comments:
Post a Comment