Με έναν εντελώς μαγικό τρόπο να άνοιγαν λέει όλες οι πόρτες των επιθυμιών κι εσύ απλά να επέλεγες αυτήν κι αυτήν κι αυτήν. Και να ήταν όλα αισιόδοξα και λαμπερά. Να ήταν όλα καθαρά, σε ένα κόσμο βρώμικο και γεμάτο με αντιπάθειες, μνησικακίες, ειρωνίες, ψευτιές, δολοπλοκίες.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Friday, November 29, 2024
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
σαν να περιμένω τη σειρά μου
Συχνά τα τελευταία χρόνια συμβαίνει κάποιο γεγονός ''μοιραίο'' που με κάνει να σκεφτώ πόσο πρόσκαιροι είμαστε, πόσο τη μ...

Όμορφη η σκέψη σου πολύ
ReplyDeleteΊσως η μια επιθυμία είχε την κάθαρση των βρώμικων και των αιχμηρών αυτού του κόσμου. Επειτα τα λαμπερά θα λάμβαναν θέση ακόμα και σε κάθε ανήλια στιγμή και ψυχή...
Αυτον τον μαγικό τρόπο ψάχνουμε...
Ποίημα έγραψες, σ ευχαριστώ. :)
Deleteκαλές γιορτές σου εύχομαι