Friday, November 08, 2024

οπωσδήποτε χιόνι


 

Είχε μέσα του το χιόνι,  δεν εξηγιόταν αλλιώς,  τόσο που ένιωθε πως χρειαζόταν τους άλλους,  οποιουσδήποτε άλλους, που σε κάποια από τις αμέτρητες φάσεις τις ζωής του άκουσε εξαιτίας τους ένα κρακ κι έπειτα οπςςς το ''δέσιμο'',  ό,τι είδους ''δέσιμο'' κι αν ήταν αυτό,  δημιουργούσε συγκοινωνούντα δοχεία θερμότητας,   με αποτέλεσμα να μην μπορεί στο νου του να χωρέσει κανενός είδους απώλεια στα πλαίσια της απομάκρυνσης,  όσο φυσιολογικά κι αν απομακρύνονται μια μέρα οι άνθρωποι.  Από το σώμα του ξεκολλούσαν κομμάτια ψυχής,  αυτές ήταν οι σκέψεις του,  οι μέρες του,  η ζωή του.  

No comments:

Post a Comment

παραμονή

  Την ζωή την ακολουθούμε,  δεν μας ακολουθεί!  Πιστεύω όμως βαθιά,  πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας,  θα πραγματοποιηθεί....