το τραγουδι της βροχης..με πηρε απο το χερι..
και με ταξιδεψε σε τοπους νοσταλγικους..
η νοτισμενη γη..
τα γλυκυτατα καλοκαιρινα χρωματα..
στα φυλλα που πεφτουν..
φθινοπωρο..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
το αλάτι κι μπαμπάς μου
Έχω συνδιάσει την αγάπη μου προς τον πατέρα μου με το αλάτι. Ήμουν πολύ μικρή, όταν μου έλεγε ένα λίγο ακαταλαβίστικο για την ηλικία μου π...
No comments:
Post a Comment